ตัวกรองผลการค้นหา
ประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.
ประวิน
หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.
ประดัก ๆ
หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.
ระ
หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
ปฏิการ,ปฏิการ-,ปฏิการะ
หมายถึง[ปะติการะ-] น. การสนองคุณ, การตอบแทนคุณ, คู่กับ อุปการะ; การซ่อมแซม. (ป.).
วรทะ
หมายถึง[วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).
คติ
หมายถึง[คะติ] น. แบบอย่าง, วิธี, แนวทาง. (ป.).
ปวุติ
หมายถึง[ปะวุดติ] น. ความเป็นไป, เรื่องราว. (ป. ปวุตฺติ).
สัญจาระ
หมายถึง[-ระ] น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).
จิร,จิร-
หมายถึง[-ระ-] ว. นาน, ช้า. (ป., ส.).
รชตะ
หมายถึง[ระชะตะ] น. เงิน. (ป.).
ปรัสสบท
หมายถึง[ปะรัดสะบด] น. “บทเพื่อผู้อื่น”, ในตำราไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตใช้เป็นเครื่องหมายให้ทราบว่าเป็นกริยากัตตุวาจก เช่น สูโท โอทนํ ปจติ = พ่อครัวหุงอยู่ซึ่งข้าวสุก ปจติ เป็นกริยาปรัสสบท, ตรงข้ามกับ อัตตโนบท.