ค้นเจอ 352 รายการ

พิจยะ,พิจัย

หมายถึง[-จะยะ] น. การตรวจตรา, การไต่สวน. (ป., ส. วิจย).

อัญมัญ,อัญมัญ-

หมายถึง[อันยะมันยะ-] ว. ซึ่งกันและกัน, แก่กันและกัน, ของกันและกัน, เช่น เป็นอัญมัญปัจจัย คือ เป็นปัจจัยของกันและกัน. (ป. อญฺมญฺ).

ยวะ,ยวา

หมายถึง[ยะวะ, ยะวา] น. ข้าว, ข้าวเหนียว. (ป., ส. ยว ว่า ข้าวบาร์เลย์ เมล็ดคล้ายลูกเดือย).

ทุรัถยา

หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).

วิศางค์

หมายถึงน. ๑ ใน ๒๐ ของเฟื้อง. (ส. วีศ + องฺค).

ยถากรรม

หมายถึง[ยะถากำ] ว. ตามบุญตามกรรม, ตามแต่จะเป็นไป. (ส.; ป. ยถากมฺม).

ยุรบาตร

หมายถึง[ยุระบาด] (กลอน) ก. เดิน, ใช้ว่า ยะยุรบาตร ก็มี.

โยคยะ

หมายถึง[โยกคะยะ] ว. สมควร, เหมาะ. (ส. โยคฺย).

ศัสยะ

หมายถึง[สัดสะยะ] น. ข้าวกล้า. (ส.; ป. สสฺส).

ชย,ชย-

หมายถึง[ชะยะ] น. การชนะ. (ป., ส.). (ดู ชัย).

ทักขิไณยบุคคล

หมายถึง[-ไนยะ-] น. บุคคลผู้ควรรับทักษิณา. (ป.).

อัยกี

หมายถึง[ไอยะ-] (ราชา) น. ย่า, ยาย. (ป. อยฺยิกา).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ