ค้นเจอ 136 รายการ

มาตามหะ

หมายถึง[มาตามะหะ] (ราชา) น. ตา คือ พ่อของแม่. (ป., ส.).

ปรเมศวร์

หมายถึง[ปะระเมด] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง คือ พระอิศวร. (ส.).

พรหเมนทร์,พรหเมศวร

หมายถึง[พฺรมเมน, พฺรมเมสวน] น. พระพรหมผู้เป็นใหญ่. (ส.).

หฤษฎี

หมายถึง[หะริดสะดี] น. ความยินดี, ความปลาบปลื้ม. (ส. หฺฤษฺฏี).

กัณห,กัณห-

หมายถึง[กันหะ-] ว. ดำ, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ป.; ส. กฺฤษฺณ).

โทหฬินี

หมายถึง[โทหะ-] (แบบ) น. หญิงมีครรภ์, หญิงแพ้ท้อง. (ป.; ส. เทาหฺฤทินี).

โมห,โมห-,โมหะ

หมายถึง[-หะ-] น. ความหลง, ความเขลา, ความโง่, ที่ใช้ว่า โม่ห์ หรือ เมาห์ ก็มี. (ป., ส.).

หระ

หมายถึง[หะระ] น. ชื่อพระอิศวร. (ป., ส. หร ว่า นำไป).

หรัสวมูรดี

หมายถึง[หะรัดสะวะมูระดี] ว. มีร่างเล็ก, เตี้ย. (ส.).

คุยห,คุยห-

หมายถึง[คุยหะ-] (แบบ) ว. ลับ, ซ่อนเร้น. (ป. คุยฺห; ส. คุหฺย).

หรัสวางค์

หมายถึง[หะรัดสะวาง] น. คนเตี้ย. ว. มีร่างเตี้ย. (ส.).

คหบดี

หมายถึง[คะหะบอ-] น. ชายที่เป็นเจ้าบ้าน, ผู้มีอันจะกินซึ่งเป็นเจ้าบ้าน, คฤหบดี ก็ว่า. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ