ค้นเจอ 683 รายการ

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.

อัณฑาการ

หมายถึงว. รูปไข่, กลมรี. (ส.).

หางยาม

หมายถึงน. หางคันไถตอนที่มือถือ.

คอกลม

หมายถึงน. ลักษณะคอเสื้อที่ตัดกลม ไม่มีปก.

แพน

หมายถึงก. แผ่ออก, กระจายออกไป, เช่น นกยูงแพนหาง นกพิราบแพนหาง. น. หางนกบางชนิดที่แผ่ออกไปเป็นแผ่น เช่น แพนหางนกยูง แพนหางนกพิราบ, สิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แพนสำหรับคัดท้ายแพซุง.

โคล

หมายถึง[โคน] น. ลูกกลม เช่น โคลคลี.

ขนด

หมายถึง[ขะหฺนด] น. ตัวงูที่ขด; ลูกบวบจีวร; โคนหางงู มักเรียกว่า ขนดหาง.

ค็อกคัส

หมายถึงน. แบคทีเรียที่มีรูปร่างกลม. (อ. coccus).

น้ำอ้อย

หมายถึงน. นํ้าหวานที่ได้จากต้นอ้อย, ถ้าทำเป็นแผ่นกลม ๆ เรียกว่า นํ้าอ้อยงบ, ถ้าทำเป็นผงละเอียดหรือจับกันเป็นก้อน ๆ สีนํ้าตาล เรียกว่า นํ้าตาลทรายแดง, หางนํ้าอ้อยที่ใช้เป็นเครื่องผสมสำหรับต้มกลั่นสุราหรือใช้ผสมปูนสอสำหรับการก่อสร้าง.

งูกินหาง

หมายถึง(สำ) ว. เกี่ยวโยงกันจากหัวถึงหางโดยซัดกันไปเป็นทอด ๆ.

อีลุ้ม

หมายถึงน. ชื่อว่าวชนิดหนึ่งคล้ายว่าวปักเป้าแต่ไม่มีหาง.

รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหาง

หมายถึง(สำ) ก. รู้จักเอาตัวรอดหรือปรับตัวให้เข้ากับเหตุการณ์.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ