ตัวกรองผลการค้นหา
เจ็บ
หมายถึงก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
พลานึก
หมายถึงน. ทหาร, นักรบที่ต้องใช้กำลังกาย. (ป., ส. พลานีก).
สมโภค
หมายถึง[-โพก] น. การเสวยสุขกายใจอันเป็นไปในทางโลก. (ป., ส.).
กำบัง
หมายถึงก. บัง เช่น หาที่กำบังฝน, บังอย่างมิดชิด เช่น กำบังกายเข้าไป.
ชายแครง
หมายถึงน. ผ้าห้อยทับหน้าขาทั้ง ๒ ข้าง (เครื่องแต่งกาย).
นำสมัย
หมายถึงว. มีความคิดริเริ่มในการแต่งกายเป็นต้นก่อนสมัยนิยม.
สมบัติผู้ดี
หมายถึงน. มารยาทของผู้ที่มีความประพฤติดีทั้งทางกาย วาจา และความคิด.
สติปัฏฐาน
หมายถึงน. ชื่อธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งสติ ๔ อย่าง คือ กาย เวทนา จิต ธรรม. (ป.).
อุปริวัสน์
หมายถึงน. เครื่องแต่งกายตอนบน, เสื้อ. (ป. อุปริวสน).
บัณฑรหัตถี
หมายถึงน. ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล กายสีขาวดังเขาไกรลาส.
ยอบ
หมายถึงก. ทรุดลง, ย่อลง, หมอบ, ฟุบ, เช่น ยอบกาย ยอบตัวลง. ว. พร่อง.
ทุกข,ทุกข-,ทุกข์
หมายถึง[ทุกขะ-, ทุก] น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. (ป.; ส. ทุะข).