ตัวกรองผลการค้นหา
ผลา
หมายถึง[ผฺลา] น. ง้าว; ก้อนหิน. ว. กล้า; คม.
อับเฉา
หมายถึงน. ของถ่วงเรือกันเรือโคลง มีหินและทรายเป็นต้น.
ผลิกศิลา
หมายถึงน. หินผลึก. (ป. ผลิก + ส. ศิลา).
ปราษาณ
หมายถึง[ปฺราสาน] น. หิน. (ส. ปาษาณ; ป. ปาสาณ).
ปูนสอ
หมายถึงน. ปูนขาวที่ผสมกับทรายและนํ้ากาวหนังหรือนํ้าอ้อยเป็นต้น สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน, ปูนขาวหรือปูนซีเมนต์ผสมกับทรายและนํ้า สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน.
ชระง่อน
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ชะง่อน, หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา.
ลูกหิน
หมายถึงน. ลูกกลมทำด้วยหินเป็นต้นสำหรับเด็กเล่น.
ไศล
หมายถึง[สะไหฺล] น. เขาหิน เช่น โขดเขินเนินไศล. (ส. ไศล).
ภุมรัตน์
หมายถึง[พุมมะรัด] น. หินปะการัง. (ส. เภามรตฺน).
ศิลาปากนก
หมายถึงน. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, หินปากนก ก็เรียก.
สีมา
หมายถึงน. เขต, แดน; เครื่องหมายบอกเขตโบสถ์ มักทำด้วยแผ่นหินหรือหลักหินเป็นต้น เรียกว่า ใบพัทธสีมา, ใบสีมา หรือ ใบเสมา ก็ว่า. (ป., ส.).
ฟันม้า
หมายถึงน. ชื่อแร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีหลายสี ส่วนมากมักมีสีขาวขุ่นคล้ายฟันม้า ชาวบ้านจึงเรียกกันว่า หินฟันม้า. (ดู เฟลด์สปาร์).