ตัวกรองผลการค้นหา
สุคนธชาติ
หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.
สุณหา
หมายถึง[สุน-] น. ลูกสะใภ้. (ป.).
เปสุญ,เปสุญ-,เปสุไณย
หมายถึง[-สุน, -สุนยะ-, -ไน] น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).
ชาติรส
หมายถึง[ชาติรด, ชาดติรด] น. รสโดยกำเนิด เช่นรสหวานแห่งนํ้าตาล. (ป.).
มัน
หมายถึงว. มีรสอย่างรสกะทิหรืออย่างถั่วลิสงคั่ว; เป็นเงา, ขึ้นเงา, เช่น เหงื่อออกหน้าเป็นมัน.
รสิก
หมายถึงน. ผู้รู้จักรส, ผู้รู้จักรสในทางกวีและศิลปะต่าง ๆ. (ป., ส.).
แปร๊ด
หมายถึง[แปฺร๊ด] ว. จัด, มาก, (ใช้แก่รสบางรสหรือสีบางสี) เช่น เปรี้ยวแปร๊ด แดงแปร๊ด.
สุพรรณ,สุพรรณ-
หมายถึง[สุพัน, สุพันนะ-] น. ทองคำ. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
สุพรรณถัน
หมายถึง[สุพันนะ-] น. กำมะถัน.
สับปะรด เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
สัปรด, สัปปะรด, สับปะรส เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ศุภ,ศุภ-
หมายถึง[สุบพะ-] น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. (ส.; ป. สุภ).
กลมกล่อม
หมายถึงว. ที่เข้ากันพอดี (ใช้แก่รสหรือเสียง).