ค้นเจอ 490 รายการ

สุคนธชาติ

หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.

สุณหา

หมายถึง[สุน-] น. ลูกสะใภ้. (ป.).

เปสุญ,เปสุญ-,เปสุไณย

หมายถึง[-สุน, -สุนยะ-, -ไน] น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).

ชาติรส

หมายถึง[ชาติรด, ชาดติรด] น. รสโดยกำเนิด เช่นรสหวานแห่งนํ้าตาล. (ป.).

มัน

หมายถึงว. มีรสอย่างรสกะทิหรืออย่างถั่วลิสงคั่ว; เป็นเงา, ขึ้นเงา, เช่น เหงื่อออกหน้าเป็นมัน.

รสิก

หมายถึงน. ผู้รู้จักรส, ผู้รู้จักรสในทางกวีและศิลปะต่าง ๆ. (ป., ส.).

แปร๊ด

หมายถึง[แปฺร๊ด] ว. จัด, มาก, (ใช้แก่รสบางรสหรือสีบางสี) เช่น เปรี้ยวแปร๊ด แดงแปร๊ด.

สุพรรณ,สุพรรณ-

หมายถึง[สุพัน, สุพันนะ-] น. ทองคำ. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).

สุพรรณถัน

หมายถึง[สุพันนะ-] น. กำมะถัน.

สับปะรด เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สัปรด, สัปปะรด, สับปะรส เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ศุภ,ศุภ-

หมายถึง[สุบพะ-] น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. (ส.; ป. สุภ).

กลมกล่อม

หมายถึงว. ที่เข้ากันพอดี (ใช้แก่รสหรือเสียง).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ