ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้ขาเขียด
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกออกเป็น ๒ แฉก.
ข้าวตอก
หมายถึงน. ข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอก.
ฉะกะ
หมายถึงก. ระกะ เช่น โกมุทอุบลบานฉะกะ. (อนิรุทธ์).
เล็บ
หมายถึงน. สิ่งซึ่งมีลักษณะแข็งอย่างเขาสัตว์อยู่ปลายนิ้ว สำหรับป้องกันส่วนของปลายนิ้วหรือหยิบจับเป็นต้น.
วิกสิต
หมายถึง[วิกะสิด] ก. บาน, แย้ม. (ป., ส.).
โคบาล
หมายถึง[-บาน] น. คนเลี้ยงวัว. (ป., ส. โคปาล).
บานบาตร
หมายถึง[บานนะบาด] น. ภาชนะใส่นํ้า, ถ้วย. (ส.).
ชี้นกบนปลายไม้
หมายถึง(สำ) ก. หวังในสิ่งที่อยู่ไกลตัว.
หัวเม็ด
หมายถึงน. ปลายเสาที่มักกลึงเป็นรูปกลมและมียอดคล้ายตัวเม็ดของหมากรุก ที่ปลายเป็นรูปเหลี่ยมก็มี.
บานทะโรค
หมายถึงน. โรคริดสีดวงทวารชนิดหนึ่ง ที่ดากบานออกมาข้างนอก.
หัวหมู
หมายถึงน. ส่วนของไถตอนที่ปลายสอดติดผาล.
พับเพียบ
หมายถึงว. อาการที่นั่งพับขาให้ปลายเท้าไปทางเดียวกัน.