ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 152 รายการ

แสก

หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Tytonidae ในประเทศไทยพบ ๒ ชนิด คือ แสก (Tyto alba) พบอาศัยหลบพักตามต้นไม้หรือชายคา และ แสกแดง (Phodilus badius) ชนิดนี้ไม่พบอาศัยตามบ้านเรือน.
 พจนานุกรมไทย

แสกหน้า

หมายถึงน. ส่วนหน้าผากกึ่งกลางระหว่างคิ้ว.
 พจนานุกรมไทย

แสง

หมายถึงน. กางเกง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เสื้อ เป็น เสื้อแสง หมายความว่า เสื้อและกางเกง.
 พจนานุกรมไทย

แสงอาทิตย์

หมายถึงน. ชื่องูชนิด Xenopeltis unicolor ในวงศ์ Xenopeltidae โตเต็มวัยยาวประมาณ ๘๐ เซนติเมตร ตัวสีนํ้าตาลม่วงเป็นเงามัน ท้องขาว หัวแบน ตาเล็ก ออกหากินเวลากลางคืน ไม่มีพิษ.
 พจนานุกรมไทย

แส้จามรี

หมายถึงน. แส้ที่ทำด้วยขนหางจามรี เป็น ๑ ในเครื่องเบญจกกุธภัณฑ์.
 พจนานุกรมไทย

แสดงออก

หมายถึงก. แสดงความรู้สึก ความคิดเห็น หรือความสามารถเป็นต้นให้ปรากฏ เช่น ภาพวาดนี้ย่อมแสดงออกซึ่งอารมณ์และความสามารถของเขาได้เป็นอย่างดี.
 พจนานุกรมไทย

แสนยากร

หมายถึง[-กอน] น. หมู่ทหาร, กองทัพ. (ส. ไสนฺย + อากร).
 พจนานุกรมไทย

แสบแก้วหู,แสบหู

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกระคายหูเพราะเสียงดังหรือเสียงแหลมเกินขนาด เช่น เสียงรถจักรยานยนต์ดังแสบแก้วหู เสียงร้องกรี๊ด ๆ ฟังแล้วแสบหู.
 พจนานุกรมไทย

แสบไส้

หมายถึงก. อาการที่หิวจัด เช่น หิวจนแสบไส้, แสบท้อง แสบท้องแสบไส้ หรือ แสบไส้แสบพุง ก็ว่า; มีรสจัด ในคำว่า หวานแสบไส้, โดยปริยายหมายถึงรุนแรงอย่างยิ่ง เช่น ด่าได้แสบไส้จริง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

แสม

หมายถึง[สะแหฺม] น. (๑) ชื่อไม้ต้น ๓ ชนิดในสกุล Avicennia วงศ์ Avicenniaceae คือ แสมขาว (A. alba Blume) แสมทะเล (A. marina Vierh.) และ แสมดำ (A. officinalis L.) มีรากหายใจลักษณะเป็นแท่งตั้งตรง. (๒) ดู โปรง.
 พจนานุกรมไทย

แส้ม้า

หมายถึงน. ชื่อพยาธิตัวกลมในวงศ์ Trichuridae ลักษณะคล้ายแส้ตีม้า ตัวสีขาว ยาวประมาณ ๕ เซนติเมตร ส่วนหัวและลำตัวบางเรียวยาวคล้ายเส้นผม ส่วนท้ายหนา อาศัยดูดกินเลือดอยู่ในลำไส้ใหญ่ของมนุษย์และสัตว์ เช่น ชนิด Trichuris trichiura.
 พจนานุกรมไทย

แสยะ

หมายถึง[สะแหฺยะ] ก. อาการของปากที่แบะออก แสดงให้รู้ว่า เกลียด เกลียดกลัว เยาะเย้ย หรือ ดูแคลน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด