ค้นเจอ 211 รายการ

เศวติภ,เศวตีภ,เศวเตภ

หมายถึง[สะเหฺวติบ, -ตีบ, -เตบ] น. ช้างเผือก. (ส. เศฺวเตภ).

สวัสติ,สวาตี

หมายถึง[สะหฺวัดติ, สะวาตี] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๕ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปช้างพัง เหนียงผูกคอสุนัข ดวงแก้ว หรือ กระออมนํ้า, ดาวช้างพัง หรือ ดาวงูเหลือม ก็เรียก. (ส. สฺวาติ).

เสียมือเสียตีน,เสียมือเสียเท้า

หมายถึงก. สูญเสียมือและตีนไป, สูญเสียมือและเท้าไป, โดยปริยายหมายถึงเสียบุคคลที่รับใช้ใกล้ชิดหรือไว้วางใจไป เช่น เด็กคนนี้รับใช้ใกล้ชิดจนรู้ใจท่านสมภารมานาน ตายไปก็เท่ากับท่านเสียมือเสียตีนไป.

หอมเตียม

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).

หัวนอนปลายตีน

หมายถึงน. หลักแหล่ง, เทือกเถาเหล่ากอ, เช่น คนคนนี้ไว้ใจยากเพราะไม่รู้หัวนอนปลายตีนของเขา.

เห็ดตับเต่าขาว,เห็ดตีนแรด

หมายถึงน. เห็ดจั่น. [ดู จั่น ๕ (๒)].

กระต้วมกระเตี้ยม

หมายถึงว. อาการที่ค่อย ๆ เคลื่อนไหวหรือเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ (ใช้แก่กิริยาเดินหรือคลาน), ต้วมเตี้ยม ก็ว่า, ใช้ว่า กระด้วมกระเดี้ยม ก็มี.

กระเตี้ยม,-กระเตี้ยม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระต้วม เป็น กระต้วมกระเตี้ยม.

กะตีบ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นมะแฟน. (ดู มะแฟน).

ไก่เตี้ย

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Canavalia maritima (Aubl.) Thouars ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นตามหาดทรายชายทะเล ดอกสีชมพู ขาว หรือ ม่วง, กำพร้า หรือ ถั่วคร้า ก็เรียก.

ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่

หมายถึง(สำ) ว. ต่างฝ่ายต่างรู้ความลับของกันและกัน.

ขยุ้มตีนหมา

หมายถึงน. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง มีพิษอักเสบออกเป็นเม็ดผื่นดวง ๆ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ