ตัวกรองผลการค้นหา
กรรมศาลา
หมายถึง[กำมะ-] น. โรงงาน. (ส. กรฺม + ศาลา = โรง).
ฉวี
หมายถึง[ฉะหฺวี] น. ผิวกาย. (ป., ส. ฉวิ).
ปฏิคาหก
หมายถึงน. ผู้รับทาน. (ป. ปฏิคฺคาหก).
ตบหัวกลางศาลา ขอขมาที่บ้าน
หมายถึง(สำ) ก. ยอมรับผิดไม่สมกับความผิดที่ทำไว้, ใช้เพี้ยนว่า ตบหัวที่ศาลา ขอขมาที่บ้าน ก็มี.
พูดเป็นต่อยหอย
หมายถึง(สำ) ก. พูดฉอด ๆ ไม่หยุดปาก.
ฉนัง
หมายถึง[ฉะหฺนัง] น. หม้อ, โบราณเขียนเป็น ฉนงง ก็มี เช่น ฉนงงบ่อมาทนนสาย แสบท้อง. (กำสรวล). (ข.).
ทานกัณฑ์
หมายถึง[ทานนะ-] น. ชื่อกัณฑ์ที่ ๓ ในมหาชาติ.
ทักขิโณทก
หมายถึงน. นํ้าที่หลั่งในเวลาทำทานเพื่ออุทิศผลให้แก่ผู้ตาย, นํ้าที่หลั่งลงเป็นการแสดงว่ามอบให้เป็นสิทธิ์ขาด, นํ้ากรวด คือ นํ้าที่ใช้แทนสิ่งของที่ให้ซึ่งใหญ่โตหรือไม่มีรูปที่จะหยิบยกให้ได้ เช่นวัด ศาลา บุญกุศล เป็นต้น. (ป.).
ฉล
หมายถึง[ฉะละ, ฉน] น. ความฉ้อโกง. ก. โกง. (ป., ส.).
แย้ง
หมายถึงก. ไม่ตรงหรือลงรอยเดียวกัน เช่น ความเห็นแย้งกัน ข้อความแย้งกัน; ต้านไว้, ทานไว้.
ธุดงคสมาทาน
หมายถึง[ทุดงคะสะมาทาน] น. การถือธุดงค์.
พระยาพานทอง
หมายถึงน. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระยา และได้รับพระราชทานพานทอง เป็นเครื่องสำหรับยศ, ผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตระกูลจุลจอมเกล้าชั้นทุติยจุลจอมเกล้าขึ้นไป มีบรรดาศักดิ์เสมอตำแหน่งที่ได้รับพานทอง.