ค้นเจอ 192 รายการ

อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ

หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).

เฉียบ

หมายถึงว. ยิ่งนัก, จัด, เช่น เย็นเฉียบ คมเฉียบ.

กินเพรา

หมายถึง[-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น.

วิสัญญีแพทย์

หมายถึงน. แพทย์ผู้เชี่ยวชาญการให้ยาชาและยาสลบ.

ตระจัก

หมายถึง[ตฺระ-] ว. ตระชัก, เย็น. (ข. ตรฺชาก่).

บัดแมล่ง

หมายถึง[-มะแล่ง] น. เวลาบ่ายเย็น.

สุชา,สุชาดา

หมายถึงน. ผู้มีกำเนิดดี, ลูกผู้มีสกุลดี. (ป. สุ + ชา, สุ + ชาต).

เยียบ

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น, มักใช้ควบกับคำ เย็น เป็น เย็นเยียบ หรือ เยียบเย็น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ.

สายัณห์,สายาห์

หมายถึงน. เวลาเย็น. (ป. สายณฺห; ส. สายาหฺน).

ประชาธิปไตย

หมายถึง[ปฺระชาทิปะไต, ปฺระชาทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองที่ถือมติปวงชนเป็นใหญ่, การถือเสียงข้างมากเป็นใหญ่. (ส. ปฺรชา + ป. อธิปเตยฺย).

สลักเต้

หมายถึง[สะหฺลัก-] น. ใบชา. (ข. สฺลึกแต).

เลียง

หมายถึงว. เย็น เช่น นํ้าล้นเลียงเอมโอช. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ