ค้นเจอ 145 รายการ

อุปาหนา

หมายถึง[อุปาหะนา, อุบปาหะนา] น. รองเท้า. (ป.; ส. อุปานหฺ).

ปาจรีย์,ปาจารย์

หมายถึง[ปาจะรี, ปาจาน] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย = ปฺราคต + อาจารฺย).

คุณูปการ

หมายถึง[คุนูปะกาน] น. การอุดหนุนทำความดี. (ป. คุณ + อุปการ).

คุโณปการ

หมายถึง[คุโน-] น. การอุดหนุนทำความดี. (ป. คุณ + อุปการ).

กะดวน

หมายถึงก. ตอกลิ่มเข้าไปในไม้. (ปาเลกัว).

กำเดาะ

หมายถึงว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. (ปาเลกัว).

บาปมิตร

หมายถึง[บาบปะมิด] น. มิตรชั่ว. (ส. ปาปมิตฺร; ป. ปาปมิตฺต).

กะล่อกะแล่

หมายถึงว. ทีเล่นทีจริง. (ปาเลกัว).

ปาจนะ

หมายถึง[ปาจะ-] (แบบ) น. ประตัก. (ป.; ส. ปฺราชน).

กระสาบ

หมายถึงน. หนังที่เย็บเหมือนกระสอบ. (ปาเลกัว).

มัชฌันติก,มัชฌันติก-

หมายถึง[มัดชันติกะ-] น. เวลาเที่ยงวัน, คู่กับ วิมัชฌันติก ว่า เวลาเที่ยงคืน. (ป.).

อัชฌัตติก,อัชฌัตติก-

หมายถึง[อัดชัดติกะ-] ว. ภายใน, เฉพาะตัว, ส่วนตัว, เช่น อัชฌัตติกปัญญา. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ