ตัวกรองผลการค้นหา
อิสร-
หมายถึง[อิดสะหฺระ-] ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น. ความเป็นไทแก่ตัว เช่น ไม่มีอิสระ แยกตัวเป็นอิสระ. (ป. อิสฺสร; ส. อีศฺวร).
จตุร,จตุร-
หมายถึง[จะตุระ-] ว. สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีหรือสันสกฤต. (ส.; ป. จตุ).
ปาทะ
หมายถึงน. บาท, ตีน. (ป.).
จาตุร,จาตุร-
หมายถึง[จาตุระ-] (แบบ) ว. แปลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.
มทนียะ
หมายถึง[มะทะ-] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ควรเมา. (ป.).
นิมิต เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
นิมิตร, นิรมิตร เป็นคำที่เขียนผิด ❌
หลาทะ
หมายถึง[หะลาทะ] ก. ชอบใจ, พอใจ. (ส.).
ขรรคะ,ขรรคา
หมายถึง[ขักคะ, ขันคา] (แบบ) น. แรด เช่น หนึ่งนบสิขานนนารถ เถลิงขรรคาอาศน์ แลยาตรอัมพรแผ่นพาย. (ดุษฎีสังเวย). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).
วธกะ
หมายถึง[วะทะกะ] น. คนฆ่า, ผู้ฆ่า; เพชฌฆาต. (ป., ส.).
ทวา
หมายถึง[ทะวา] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส. ทฺวา).
มัธยมา
หมายถึง[มัดทะยะมา] ว. มัชฌิมา, ปานกลาง. (ส.).
ทวาทศะ
หมายถึง[ทะวาทะสะ] ว. สิบสอง. (ส. ทฺวาทศนฺ; ป. ทฺวาทส).