ตัวกรองผลการค้นหา
ทาสี
หมายถึงน. ทาสผู้หญิง. (ป., ส.).
บรรพตวาสี
หมายถึง(แบบ) น. ชาวเขา. (ส. ปรฺวต + วาสินฺ).
บอดสี
หมายถึงน. เรียกตาที่มองเห็นสีผิดไปจากสีที่เป็นจริง เนื่องจากประสาทตาที่รับรู้สีพิการหรือเจริญไม่เต็มที่ ว่า ตาบอดสี.
ป้ายสี
หมายถึงก. ใส่ความผู้อื่นโดยไม่มีมูลความจริง, ให้ร้ายป้ายสี ก็ว่า.
ผิดสี
หมายถึง(ปาก) ว. ต่างสีกัน, เดิมใช้แก่คนที่แต่งเครื่องแบบต่างสีกัน เมื่อพบเห็นมักทำให้รู้สึกว่าเป็นคนละพวก.
พนวาสี
หมายถึง[พะนะ-] น. ผู้อยู่ป่า, ฤษี. ว. ซึ่งอยู่ในป่า. (ป., ส. วนวาสี).
มือสี
หมายถึงน. ไม้ที่ยื่นออกมาจากเครื่องสีข้าวสำหรับเอาขอสับ.
ระบายสี
หมายถึงก. ลงสี, แต้มสี, ป้ายสี, เช่น ระบายสีภาพทิวทัศน์ด้วยสีน้ำ; เสริมแต่งเกินความจริง เช่น เขาระบายสีข่าวเสียจนเชื่อไม่ลง. ว. ที่เสริมแต่งเกินความจริง เช่น ข่าวระบายสี.
ลงถมยาสี
หมายถึงก. ใช้น้ำยาเคมีใส่ลงในพื้นที่เป็นร่องระหว่างลวดลายในเครื่องเงิน แล้วใช้ความร้อนอบให้น้ำยาติดและให้พื้นเป็นสีต่าง ๆ, เรียกสั้น ๆ ว่า ลงยา.
ลูกสังกะสี
หมายถึงน. ชื่อปลากัดพันทางที่เกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่างปลาลูกหม้อกับปลาลูกป่าซึ่งเป็นชนิด Betta splendens เช่นเดียวกัน.
ไล่สี
หมายถึงก. เกลี่ยสีให้เสมอกันในการระบายสี ระบายสีให้เป็นไปตามลำดับของสีจากสีอ่อนไปหาแก่หรือจากสีแก่ไปหาอ่อน.
สอดสี
หมายถึงว. ลักษณะการพิมพ์ให้เป็นสีตั้งแต่ ๒ สีขึ้นไป เรียกว่า พิมพ์สอดสี.