ตัวกรองผลการค้นหา
สับสน
หมายถึงก. ปะปนกันยุ่งไม่เป็นระเบียบ เช่น ข่าวสับสนทำให้ได้ข้อมูลไม่ถูกต้อง ผู้คนมากมายเดินไปมาสับสน.
สิงหาสน์
หมายถึงน. ราชอาสน์หรือที่ประทับ ทำเป็นแท่นหรือเตียงจมูกสิงห์.
สุทัสนะ
หมายถึง[-ทัดสะนะ] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๔ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป. สุทสฺสน; ส. สุทรฺศน). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).
เสนง
หมายถึง[สะเหฺนง] น. เขาสัตว์, เขนง, แสนง ก็ใช้. (ข.).
เสนะ
หมายถึง[เส-นะ] น. เหยี่ยว. (ป.; ส. เศฺยน).
เสนาธิการ
หมายถึงน. ตำแหน่งนายทหารผู้ทำหน้าที่หาและให้ข่าวสารประมาณการ ให้ข้อเสนอแนะ ทำแผนและคำสั่ง กำกับดูแลทางฝ่ายอำนวยการ และติดต่อประสานงานระหว่างผู้บังคับบัญชากับหน่วยทหาร แต่ไม่มีหน้าที่สั่งการบังคับบัญชาหน่วยทหาร.
เสนาธิปัต
หมายถึงน. ฉัตรผ้าขาวองค์ ๑ ใน ๓ องค์ ซึ่งเป็นชุดที่เรียกว่า พระกรรภิรมย์, เสมาธิปัต ก็ว่า.
เสนาะ
หมายถึง[สะเหฺนาะ] ว. น่าฟัง, เพราะ, เช่น เพลงนี้ไพเราะเสนาะหู; (กลอน) วังเวงใจ, เศร้าใจ, เช่น แถลงปางบำราศห้อง โหยครวญ เสนาะเสน่ห์กำสรวล สั่งแก้ว. (นิ. นรินทร์). (ข. สฺรโณะ ว่า นึกสังเวช สงสาร วังเวงใจ อาลัยถึง).
เสือกสน
หมายถึงก. กระเสือกกระสน.
แสนเข็น
หมายถึงว. ยากแก่การที่จะอบรมสั่งสอนให้ดีได้ เช่น เด็กคนนี้ดื้อแสนเข็น.
แสนยานุภาพ
หมายถึงน. อำนาจทางทหาร เช่น ทหารเดินสวนสนามเพื่อแสดงแสนยานุภาพของกองทัพ. (ส. ไสนฺย + อานุภาว).
แสนเสนาะ
หมายถึง[-สะเหฺนาะ] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.