ตัวกรองผลการค้นหา
กลด
หมายถึง[กฺลด] (โบ) น. ภาชนะใส่นํ้าเทพมนตร์ของพราหมณ์. (ดู กลศ).
ไม้แคะหู,ไม้ควักหู
หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะหรืองาเป็นต้น ปลายโค้งหรืองอคล้ายจวัก สำหรับแคะและควักขี้หู.
ไม่ลืมหูลืมตา
หมายถึงว. งมงาย เช่น หลงจนไม่ลืมหูลืมตา.
แยง
หมายถึงก. แหย่เข้าไปในช่องหรือในรู เช่น เอาขนไก่แยงหู, สอดดู, แลดู.
ใส่ไข่
หมายถึง(สำ) อาการที่พูดขยายความให้เกินความจริง, ใส่สีสัน หรือ ใส่สีใส่สัน ก็ว่า.
ใส่หน้ากาก
หมายถึง(สำ) ก. แสดงทีท่าหรือกิริยาอาการที่มิได้เกิดจากนิสัยใจจริง, แสดงกิริยาท่าทีลวงให้เข้าใจผิด, เช่น ต่างคนต่างใส่หน้ากากเข้าหากัน, สวมหน้ากาก ก็ว่า.
แนวที่ห้า
หมายถึงน. ผู้เอาใจฝักใฝ่และช่วยเหลือศัตรู.
ใส่ไฟ
หมายถึงก. เติมเชื้อเพลิง เช่น คอยเอาฟืนใส่ไฟไว้นะ อย่าให้ไฟดับ; จุดไฟเผาศพ; โดยปริยายหมายถึงให้ร้ายผู้อื่นทำให้ได้รับความเสียหาย เช่น เขาใส่ไฟผม อย่าไปเชื่อ.
ลมใส่
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่รู้สึกว่าจะเป็นลมเนื่องจากตกใจหรือผิดหวังเป็นต้น เช่น เห็นผลสอบแล้วลมใส่.
ว่าใส่หน้า
หมายถึงก. ต่อว่าหรือติเตียนซึ่ง ๆ หน้า.
ตำหูตำตา
หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำตา ก็ว่า.
เสียงแปร่งหู
หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.