ตัวกรองผลการค้นหา
ปริภาษ,ปริภาษณ์
หมายถึง[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).
บริรม
หมายถึง[บอริรม] ก. ชอบใจ, ยินดี. (ส. ปริรม).
หริคันธ์,หริจันทน์
หมายถึง[หะริคัน, หะริจัน] น. จันทน์แดง. (ป., ส.).
สุญ,สุญ-,สุญญ,สุญญ-
หมายถึง[สุน, สุนยะ-] ว. ว่างเปล่า. (ป. สุญฺ; ส. ศูนฺย).
ราหุ,ร่าหุ์,ราหู,ราหู
หมายถึงน. ชื่ออสูรตนหนึ่งมีตัวขาดครึ่งท่อน เชื่อกันว่าเมื่อเวลามีสุริยคราสหรือจันทรคราสเป็นเพราะดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ถูกราหูอมเอาไว้, ในตำราโหรว่า เป็นเทวดาพระเคราะห์ มีอาภรณ์และพาหนะสีคลํ้า; (โหร) ชื่อดาวพระเคราะห์ดวงที่ ๗ หมายถึงตำแหน่งที่ดวงจันทร์ผ่านจากใต้ระนาบสุริยวิถีขึ้นเหนือระนาบสุริยวิถี ส่วนตำแหน่งที่ดวงจันทร์ผ่านจากเหนือระนาบสุริยวิถีลงสู่ใต้ระนาบสุริยวิถี เรียกว่า พระเกตุ. (ป., ส. ราหุ).
พักตรากฤติ
หมายถึง[-กฺริด] น. โฉมหน้า เช่น พักตรา-กฤติอันบริสุท- ธิพบูและโสภา. (สมุทรโฆษ). (ส. พกฺตฺร + อากฺฤติ).
สุรภี
หมายถึง[สุระ-] น. ต้นสารภี.
บริจาริกา
หมายถึง[บอริ-] น. หญิงรับใช้, ประกอบกับคำ บาท เป็น บาทบริจาริกา แปลว่า เมีย, ที่ตัดใช้ว่า บริจา ก็มี เช่น บาทบริจา ทารบริจา อรรคบริจา, หรือตัดใช้ว่า บริจาริก ก็มี. (ป., ส. ปริจาริกา).
สุคนธชาติ
หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.
สุคนธรส,สุคันธรส
หมายถึงน. กลิ่นหอม, ของหอม, เครื่องหอม.
สุณหา
หมายถึง[สุน-] น. ลูกสะใภ้. (ป.).
เปสุญ,เปสุญ-,เปสุไณย
หมายถึง[-สุน, -สุนยะ-, -ไน] น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).