ตัวกรองผลการค้นหา
ลิ้นห้อย
หมายถึงว. อาการที่เหน็ดเหนื่อยมากเปรียบเหมือนวิ่งมาไกลเหนื่อยจนลิ้นห้อย, อาการที่เหน็ดเหนื่อยเนื่องจากต้องทำงานหนักมาก.
ลิ้นหีบ
หมายถึงน. ขอบด้านในของตัวหีบทำเพื่อให้ฝาครอบแน่นสนิท.
เข้ารางลิ้น
หมายถึงก. นำไม้อันหนึ่งที่ทำให้เป็นร่องยาวมาประกบกับไม้อีกอันหนึ่งที่ทำให้เป็นลิ้นยาวไปตามตัวไม้ให้เข้ากันสนิทพอดี, พูดสั้น ๆ ว่า เข้าลิ้น.
ร้อยลิ้น
หมายถึงดูใน ร้อย ๑.
ลิ้นกระด้างคางแข็ง
หมายถึงก. อาการลิ้นแข็งขยับขากรรไกรไม่ได้. (สำ) ว. ก้าวร้าวโต้เถียงไม่ลดละ เช่น ลิ้นกระด้างคางแข็งแกล้งว่าขาน. (ขุนช้างขุนแผน); มึนตึงไม่ยอมพูดจาโต้ตอบ.
ลิ้นชัก
หมายถึงน. ส่วนที่สอดอยู่ในช่องด้านหน้าตู้และโต๊ะเป็นต้น รูปคล้ายหีบไม่มีฝา ชักออกและผลักเข้าได้.
ลิ้นปี่
หมายถึงน. ส่วนปลายล่างของกระดูกอกที่ย้อยลงมาในผนังหน้าท้องส่วนบน.
ลิ้นลาย
หมายถึงว. ที่พูดสับปลับ.
หวานลิ้นกินตาย
หมายถึง(สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอ จะได้รับความลำบากในภายหลัง.