ค้นเจอ 74 รายการ

บุรพาจารย์

หมายถึง[บุระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.

พรหมจาริณี

หมายถึงน. หญิงที่ยังบริสุทธิ์. (ป.).

พิจาร,พิจารณ์,พิจารณา

หมายถึง[พิจาน, พิจาระนา] ก. ตรวจตรา, ตริตรอง, สอบสวน. (ป., ส. วิจาร, วิจารณ, วิจารณา).

สาวพรหมจารี

หมายถึงน. สาวที่ยังไม่มีสามี, หญิงที่ยังไม่มีระดู, เช่น ตามที่ถือกันว่า ผู้ซึ่งสำหรับกวนข้าวทิพย์นั้นต้องเป็นสาวพรหมจารี คือที่ยังไม่มีสามีนั้นประการหนึ่ง อีกนัยหนึ่งคือหญิงซึ่งยังไม่มีระดูกล่าวว่าเป็นพรหมจารีแท้... (สิบสองเดือน); สาวบริสุทธิ์, หญิงที่ยังบริสุทธิ์, หญิงที่ยังไม่เคยร่วมประเวณี.

โหราจารย์

หมายถึงน. ผู้ชำนาญในวิชาโหราศาสตร์.

อาจารย์

หมายถึงน. ผู้สั่งสอนวิชาความรู้; คำที่ใช้เรียกนำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงความยกย่องว่ามีความรู้ในทางใดทางหนึ่ง. (ส.; ป. อาจริย).

อาจิณสมาจาร

หมายถึง[อาจินนะสะมาจาน] น. มรรยาทที่เคยประพฤติมาจนติดเป็นนิสัย. (ป. อาจิณฺณสมาจาร).

บูรพาจารย์

หมายถึง[บูระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.

กามจาริน

หมายถึงครุฑ, ผู้ไปตามอำเภอใจ

กถิกาจารย์

หมายถึง[กะถิกาจาน] (แบบ) น. อาจารย์ผู้กล่าว. (ป., ส. กถิก + ส. อาจารฺย).

กรรมวาจาจารย์

หมายถึง[กำมะวาจาจาน] น. อาจารย์ผู้ให้สำเร็จกรรมวาจา คือ คู่สวด. (ส. กรฺมวาจา + อาจารฺย = อาจารย์).

คณาจารย์

หมายถึง[คะนาจาน] น. คณะอาจารย์. (ส. คณ + อาจารฺย).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ