ผลการค้นหา

หน้าไม่อาย* *หน้าไม่อาย *หน้าไม่อาย*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,075 รายการ

ลอกหน้า

หมายถึงก. กรรมวิธีในการเสริมสวยโดยเอาครีมชนิดหนึ่งทาหน้าให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้แห้ง พอครีมแห้งก็ลอกออกเป็นแผ่น โดยจะมีสิวเสี้ยนเป็นต้นติดมากับแผ่นครีมนั้น.
 พจนานุกรมไทย

เล่นหน้า

หมายถึงก. แสดงด้วยการทำหน้าให้เป็นลักษณะต่าง ๆ เช่นทำหน้ายักษ์หน้าคนแก่.
 พจนานุกรมไทย

ส่ายหน้า

หมายถึงก. อาการที่ทำหน้าหันไปมาช้า ๆ แสดงถึงความหมดหวัง หมดศรัทธา หมดปัญญาเป็นต้น เช่น หมอเห็นผลการตรวจคนไข้แล้วส่ายหน้า.
 พจนานุกรมไทย

หน้าเข้ม

หมายถึงว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าตึง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

หน้าเขียว

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธจัด เช่น เขาโกรธจนหน้าเขียว; หน้าซึ่งแสดงอาการเจ็บปวดมากเพราะถูกบีบเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ถูกบีบหรือบังคับหนัก.
 พจนานุกรมไทย

หน้าคมขำ

หมายถึงน. ใบหน้าสวยซึ้งชวนพิศ คิ้วดกดำ ตาคม (ใช้แก่ผู้หญิงผิวคล้ำหรือดำแดง).
 พจนานุกรมไทย

หน้าท้อง

หมายถึงน. ส่วนหน้าของท้อง ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา เช่น ฉีดเซรุ่มป้องกันพิษสุนัขบ้าที่หน้าท้องหลังจากถูกสุนัขกัด; โดยปริยายหมายถึงท้องที่ยื่นเพราะมีไขมันมาก เช่น ผู้หญิงคนนี้สวยดี เสียแต่มีหน้าท้อง.
 พจนานุกรมไทย

หน้าเบ้

หมายถึงน. หน้าที่แสดงอาการผิดหวัง ไม่เห็นด้วย ไม่พอใจ หรือ เจ็บปวดเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

หน้าไม่รับแขก

หมายถึงน. หน้าตาที่เฉยเมยคล้ายกับว่าไม่ต้องการต้อนรับใคร อาจเป็นปรกติหรือเป็นบางโอกาสก็ได้.
 พจนานุกรมไทย

หน้ารับแขก

หมายถึงน. หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสเป็นประจำ.
 พจนานุกรมไทย

หน้าสว่าง

หมายถึงน. หน้าอิ่มเอิบผ่องใสชวนดู, หน้าเปิด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

หน้าบึ้ง

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด