ตัวกรองผลการค้นหา
แพ้ผม
หมายถึงว. ลักษณะที่ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดา.
กระเซิง
หมายถึงว. ยุ่งเหยิง, รุงรัง, เช่น ผมเป็นกระเซิง, เซิง ก็ว่า.
ปลงผม
หมายถึงก. โกนผม (ใช้แก่บรรพชิต).
เวณิ
หมายถึงน. ผมซึ่งถักปล่อยไว้. (ป., ส.).
จุฑามาศ
หมายถึงน. หย่อมผมกลางกระหม่อม. (ส.).
กิ๊บ
หมายถึงน. ที่หนีบผมทำด้วยโลหะหรือพลาสติกเป็นต้น สำหรับบังคับผมให้อยู่ในลักษณะที่ต้องการหรือเพื่อประดับตกแต่ง.
ผมปีก
หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ไว้ผมยาวแต่เฉพาะกลางกระหม่อมคล้ายผมทรงมหาดไทย ด้านหลังยาวประบ่า.
ล้าน
หมายถึงว. ลักษณะของหัวที่ไม่มีผมมาแต่กำเนิดหรือผมร่วงแล้วไม่ขึ้นอีก, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ภูเขาหัวล้าน.
แส้ม้า
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ผมแผงคอม้า.
น้ำมันตานี
หมายถึงน. นํ้ามันชนิดหนึ่ง ข้น ๆ ใช้ใส่ผม.
ผมเป๋
หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่หวีแสกข้าง.
หางแกละ
หมายถึง[-แกฺละ] น. ผมที่เอาไว้เป็นแหยมที่แง่ศีรษะ.