ค้นเจอ 752 รายการ

ประสิทธิ,ประสิทธิ-,ประสิทธิ์

หมายถึง[ปฺระสิดทิ-, ปฺระสิด] น. ความสำเร็จ. ก. ทำให้สำเร็จ. (ส. ปฺรสิทฺธิ).

กรรปุระ

หมายถึง[กัน-] (กลอน) น. ศอก. (ดู กโบร).

ประไหมสุหรี

หมายถึงน. ตำแหน่งพระมเหสีที่ ๑ หรืออัครมเหสีของกษัตริย์ชวาในวงศ์อสัญแดหวา.

รุทระ

หมายถึง[รุดทฺระ] ว. น่ากลัวยิ่งนัก. น. เทวดาหมู่หนึ่งมี ๑๑ องค์ รวมเรียกว่า เอกาทศรุทร, ชื่อเทพสำคัญองค์หนึ่งในพระเวท ซึ่งพวกฮินดูถือว่าเป็นองค์เดียวกับพระศิวะ. (ส.; ป. รุทฺท).

สวระ

หมายถึงน. เสียง. (ส.).

อจระ

หมายถึง[อะจะระ] ว. เคลื่อนไม่ได้, ไปไม่ได้. (ป., ส.).

อุค,อุคระ

หมายถึง[อุก, อุกคฺระ] ว. ร้าย, ดุร้าย; ยิ่งใหญ่, มีอำนาจ. (ป. อุคฺค; ส. อุคฺร).

อุตรภัทรบท,อุตตรภัทรบท,อุตตรภัททะ

หมายถึง[อุดตะระพัดทฺระบด, อุดตะระพัดทะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๖ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวเมียหรือเพดานตอนหลัง, ดาวแรดตัวเมีย หรือ ดาวไม้เท้า ก็เรียก. (ส. อุตฺตรภทฺรปท; ป. อุตฺตรภทฺทปท).

ภักขะ

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ป. ภกฺข; ส. ภกฺษ).

ภักษา

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ส. ภกฺษ; ป. ภตฺต).

ปรมินทร์,ปรเมนทร์

หมายถึง[ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. (ส.).

วรทะ

หมายถึง[วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ