ตัวกรองผลการค้นหา
ลำลอง
หมายถึงว. ตามสบาย, ตามอำเภอใจ, (ใช้แก่การแต่งกายซึ่งไม่ต้องให้เป็นไปตามแบบ) เช่น แต่งตัวลำลอง.
ลำลาบ
หมายถึงน. ธารนํ้าไหลสายเล็ก ๆ.
ลำเลิก
หมายถึงก. กล่าวทวงบุญคุณ, กล่าวคำตัดพ้อต่อว่า โดยยกเอาความดีที่ตนทำไว้แก่อีกฝ่ายหนึ่งเพื่อให้สำนึกถึงบุญคุณที่ตนมีอยู่กับผู้นั้น.
ลำเอียง
หมายถึงก. เข้ากับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่วางตัวเป็นกลาง, ไม่เที่ยงธรรม.
ไหหลำ
หมายถึงน. ชื่อเกาะอยู่ในทะเลจีนนอกฝั่งมณฑลกวางตุ้ง, ชนชาติจีนสาขาหนึ่งอยู่ที่เกาะชื่อนี้.
กระลำพัก
หมายถึงน. ส่วนของเนื้อไม้ซึ่งมีสีดำ ๆ เกิดในต้นสลัดไดป่า (Euphorbia antiquorum L.) และต้นตาตุ่มทะเล (Excoecaria agallocha L.) ในวงศ์ Euphorbiaceae กลิ่นหอมอ่อน รสขม ใช้ทำยาได้.
ดอกลำโพง
หมายถึงน. เครื่องช่วยในการขยายเสียง รูปเหมือนดอกลำโพง, เรียกสั้น ๆ ว่า ลำโพง.
ถลำถลาก
หมายถึงว. พลั้ง ๆ พลาด ๆ (ใช้แก่กริยาพูด), ถลากถลำ ก็ว่า.
ถลีถลำ
หมายถึง[ถะหฺลีถะหฺลำ] ก. เถลือกถลน.
ปากลำโพง
หมายถึงว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา.
พลำ,พล้ำ
หมายถึง[พฺลำ, พฺลํ้า] ก. พลาดถลำ.
มะลำ,มาลำ
หมายถึงน. เวลาคํ่ามืด, กลางคืน. (ช.).