ตัวกรองผลการค้นหา
รองรัง
หมายถึงว. มีสำรองไว้เผื่อขาดแคลน, มีสำรองไว้ไม่ให้ขาด, เช่น อาหารรองรัง.
กะรุ่งกะริ่ง
หมายถึงว. ขาดออกเป็นริ้ว ๆ, เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.
กะพร่องกะแพร่ง
หมายถึง[-พฺร่อง-แพฺร่ง] ว. ขาด ๆ วิ่น ๆ, มีบ้างขาดบ้าง, ไม่สมํ่าเสมอ; ไม่เต็มที่, ไม่ครบถ้วน, ไม่พอเพียง, (ตามที่คาดหมายไว้).
มือสั้นตีนสั้น
หมายถึง(สำ) ก. ขาดกำลังที่จะช่วยให้กิจการสำเร็จด้วยดี.
สมุจเฉทปหาน
หมายถึง[-ปะหาน] น. การละกิเลสได้ขาดอย่างพระอรหันต์.
งานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย
หมายถึง(สำ) ทำงานไม่บกพร่องทั้งงานส่วนรวมและส่วนตัว, ใช้เพี้ยนว่า งานหลวงไม่ขาด งานราษฎร์ไม่เสีย ก็มี.
ผู้สืบตระกูล
หมายถึงน. ลูกหลานที่เป็นชายซึ่งสืบวงศ์สกุลโดยไม่ขาดสาย.
เจื้อยแจ้ว
หมายถึงว. มีเสียงไพเราะทอดยาวติดต่อเรื่อยไปไม่ขาดระยะ.
เนื้อตาย
หมายถึงน. เนื้อเยื่อที่ขาดเลือดหรือถูกพิษอย่างอื่นจนเซลล์ตาย.
หนวก
หมายถึง[หฺนวก] ว. อาการที่หูขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง.
เผลอสติ
หมายถึง[-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.
ประเชิญ
หมายถึงก. ชนกัน, ปะทะกัน, เจอหน้ากัน; เอาผ้านุ่ง ผ้าขาวม้าเป็นต้นที่ขาดกลางผืนมาตัดตรงขาดออก แล้วเอาชายมาต่อกันเข้าใหม่ เรียกว่า ประเชิญผ้า.