ตัวกรองผลการค้นหา
ชาติธรรม
หมายถึง[ชาติทำ] ว. มีความเกิดเป็นธรรมดา. (ส. ชาติธรฺม ว่า หน้าที่ของตระกูล).
ว
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว.
แกว
หมายถึงน. คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย.
พงศา
หมายถึง(กลอน) น. ผู้มีชาติสกุล.
รับใช้ชาติ,รับใช้ประเทศชาติ
หมายถึงก. ทำหน้าที่สนองคุณบ้านเมืองในฐานะเป็นพลเมืองของประเทศ.
สุคนธชาติ
หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.
ทศชาติ
หมายถึงน. ๑๐ ชาติ, ชื่อคัมภีร์ชาดกว่าด้วยเรื่องพระพุทธเจ้าครั้งยังเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ ๑๐ ชาติ.
เสียเช่น
หมายถึง(วรรณ) ว. มีกำเนิดไม่ดี เช่น บ้างก็ดุเดือดด่าขู่เขี้ยวเข็ญ ว่าอีชาติชั่วอีเสียเช่นชาติมันไม่ดี. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
ตามบุญตามกรรม
หมายถึงว. ตามแต่จะเป็นไป.
ยิ่งกว่านั้น
หมายถึงว. มากกว่านั้น.
ละคิ
หมายถึงว. ยัง, ยังมีอยู่.
เข้าร่องเข้ารอย,เข้ารอย
หมายถึงว. ถูกทาง.