ตัวกรองผลการค้นหา
สัตวบาล
หมายถึงน. การเลี้ยงและดูแลสัตว์; ผู้เลี้ยงและดูแลสัตว์.
เลี้ยงไม่รู้จักโต
หมายถึงก. เลี้ยงจนโตควรจะพึ่งตัวเองได้แล้ว แต่ก็ยังต้องขอเงินและข้าวของเป็นต้นจากพ่อแม่, เลี้ยงจนโตแล้วก็ยังประจบออเซาะแม่เหมือนเด็ก ๆ.
ตีตนตายก่อนไข้
หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
มิจฉาอาชีวะ
หมายถึงน. การเลี้ยงชีพในทางผิด.
เล่นสวาท
หมายถึงก. เลี้ยงเด็กชายเป็นลูกสวาท.
สั่นเทา
หมายถึงก. สั่นรัว ๆ อย่างคนเป็นไข้.
อาพาธิก,อาพาธึก
หมายถึงว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).
ชำงือ
หมายถึง(โบ) ก. คิดเป็นทุกข์, วิตก, ป่วย, เป็นไข้, เป็นโรค, เช่น ตาชุ่มชื่นชำงือใจ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. ชํงื ว่า ความไข้, ออกจาก; ฌื ว่า เจ็บ, ไข้).
ไข้กำเดา
หมายถึง(โบ) น. ไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด.
ซุบซู่
หมายถึงว. มีอาการหดห่อตัวอย่างคนเป็นไข้.
ลูกเสือลูกตะเข้
หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงไว้แล้วกลับทำร้ายคนเลี้ยงในภายหลัง.
ไข้ทับระดู
หมายถึงน. ไข้ขณะที่กำลังมีระดูหรือระดูเพิ่งหยุด.