ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 164 รายการ

จงกลนี

หมายถึง[-กนละนี] น. บัว, บัวดอกคล้ายบัวขม มีเกสรซ้อนหลายชั้น แตกก้านต่อดอกแล้วมีดอกต่อกัน ๓ ดอกบ้าง ๔ ดอกบ้าง. (ทมิฬ เจ็ง ว่า แดง กาฬนีร ว่า บัว หมายความว่า บัวแดง). (พจน. ๒๔๙๓).
 พจนานุกรมไทย

โตนด

หมายถึง[ตะโหฺนด] น. ชื่อเรียกลูกบัวในสกุล Nymphaea วงศ์ Nymphaeaceae. (ดู บัว).
 พจนานุกรมไทย

เผด็จ

หมายถึง[ผะเด็ด] ก. ตัด, ขจัด, ขาด. (ข. ผฺฎาจ่).
 พจนานุกรมไทย

ฐานเชิงบาตร

หมายถึงน. ฐานรูปเชิงบัวหน้ากระดาน.
 พจนานุกรมไทย

นีรช,นีรชะ

หมายถึง[-รด, -ระชะ] น. บัว. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

สโรชะ

หมายถึงน. ดอกบัว, บัว. (ส. ว่า เกิดในสระ).
 พจนานุกรมไทย

โปกขรณี

หมายถึง[-ขะระนี] น. โบกขรณี, สระบัว. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ด้าย

หมายถึงน. สิ่งที่ทำด้วยใยเป็นต้นว่าใยฝ้าย ปั่นเป็นเส้นสำหรับเย็บ ถัก หรือทอผ้าเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ไหมสับปะรด

หมายถึงน. เส้นด้ายที่ได้จากใยของพรรณไม้บางชนิดที่มีลักษณะอย่างใยสับปะรด, เรียกหมวกที่สานด้วยไหมอย่างนี้ว่า หมวกไหมสับปะรด.
 พจนานุกรมไทย

ลิด

หมายถึงก. เด็ดหรือตัดเพื่อแต่ง เช่น ลิดกิ่ง ลิดใบ.
 พจนานุกรมไทย

ปัทมาสน์

หมายถึง[ปัดทะมาด] น. ฐานบัว (เช่นฐานพระพุทธรูปมีลายบัวควํ่าบัวหงาย).
 พจนานุกรมไทย

หยากไย่

หมายถึงน. ใยแมงมุมที่ติดค้างอยู่ในที่ต่าง ๆ, หยักไย่ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด