ค้นเจอ 109 รายการ

จัตวาศก

หมายถึงน. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๔ เช่น ปีจอ จัตวาศก จุลศักราช ๑๓๔๔.

เบญจศก

หมายถึงน. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๕ เช่น ปีกุน เบญจศก จุลศักราช ๑๓๔๕.

ดับ

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชทางเหนือ ตรงกับเลข ๒.

ตรีศก

หมายถึงน. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๓ เช่น ปีระกา ตรีศก จุลศักราช ๑๓๔๓.

อัฐศก

หมายถึงน. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๘ เช่น ปีขาล อัฐศก จุลศักราช ๑๓๔๘.

กาบ

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือตรงกับเลข ๑.

ระวาย

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๓.

สัปตศก

หมายถึงน. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๗ เช่น ปีฉลู สัปตศก จุลศักราช ๑๓๔๗. (ส.).

กด

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๗.

กา

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๐.

สมพล

หมายถึง[-พน] น. เลกของขุนนางที่ปกครองหัวเมือง; (โบ) แบบวิธีเลขไทยในการฝึกหัดให้คูณคล่อง.

เอ็ด

หมายถึงว. หนึ่ง (ใช้เรียกจำนวนเลขที่มี ๑ อยู่ท้าย เช่น ๑๑ ว่า สิบเอ็ด ๑๐๑ ว่า ร้อยเอ็ด หรือหนึ่งร้อยเอ็ด).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ