ตัวกรองผลการค้นหา
สรรปาราติ
หมายถึงครุฑ, ศัตรูแห่งงู
ปาพจน์
หมายถึงน. คำเป็นประธาน, พุทธวจนะ, คำบาลี. (ป. ปาวจน).
กะปูดหลูด
หมายถึงก. บวมไปทั้งตัว. (ปาเลกัว).
มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก
หมายถึง(สำ) ก. พูดจาตลบตะแลงพลิกแพลงไปมาจนจับคำพูดไม่ทัน. น. คนกลับกลอก.
ขษีระ
หมายถึง(โบ) น. นํ้านม เช่น ขษีรแปรรูปา. (สมุทรโฆษ). (ส. กฺษีร; ป. ขีร).
ปายาส
หมายถึง[ปายาด] น. ข้าวชนิดหนึ่งที่หุงเจือด้วยนํ้านมและนํ้าตาล, ข้าวเปียกเจือนม. (ป.).
ป
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.
บาศก์
หมายถึงน. ลูกเต๋า, ลูกสกา, ใช้ว่า ลูกบาศก์. (ส. ปาศก; ป. ปาสก).
กะโรกะเร
หมายถึงก. ง่อนแง่น, จวนจะล้ม. (ปาเลกัว).
กระเจาะ
หมายถึงน. เบี้ยเล็ก ๆ. (ปาเลกัว).
กระเหม็ดกระเหมียด
หมายถึง[-เหฺม็ด-เหฺมียด] ก. ประหยัด. (ปาเลกัว).
กะชามาศ
หมายถึงน. ทองที่เกิดในนํ้า. (ปาเลกัว).