ค้นเจอ 691 รายการ

ภาสุระ

หมายถึงว. สว่าง, มีแสงพราวเช่นแก้ว. (ส.).

อาตุระ

หมายถึงว. อาดุระ, อาดูร. (ป., ส. อาตุร).

เต่ากระสุน

หมายถึงน. คันกระสุนตอนกลางที่มีลักษณะนูนขึ้นมาหรือดามด้วยไม้ให้นูนขึ้นมา.

ภวัคระ

หมายถึง[พะวักคฺระ] น. พรหมชั้นสูง, เนวสัญญานาสัญญายตนะ ก็เรียก. (ส. ภวาคฺร; ป. ภวคฺค).

ประสิทธิ,ประสิทธิ-,ประสิทธิ์

หมายถึง[ปฺระสิดทิ-, ปฺระสิด] น. ความสำเร็จ. ก. ทำให้สำเร็จ. (ส. ปฺรสิทฺธิ).

กรรปุระ

หมายถึง[กัน-] (กลอน) น. ศอก. (ดู กโบร).

ประไหมสุหรี

หมายถึงน. ตำแหน่งพระมเหสีที่ ๑ หรืออัครมเหสีของกษัตริย์ชวาในวงศ์อสัญแดหวา.

รุทระ

หมายถึง[รุดทฺระ] ว. น่ากลัวยิ่งนัก. น. เทวดาหมู่หนึ่งมี ๑๑ องค์ รวมเรียกว่า เอกาทศรุทร, ชื่อเทพสำคัญองค์หนึ่งในพระเวท ซึ่งพวกฮินดูถือว่าเป็นองค์เดียวกับพระศิวะ. (ส.; ป. รุทฺท).

สวระ

หมายถึงน. เสียง. (ส.).

อจระ

หมายถึง[อะจะระ] ว. เคลื่อนไม่ได้, ไปไม่ได้. (ป., ส.).

อุค,อุคระ

หมายถึง[อุก, อุกคฺระ] ว. ร้าย, ดุร้าย; ยิ่งใหญ่, มีอำนาจ. (ป. อุคฺค; ส. อุคฺร).

ปรมินทร์,ปรเมนทร์

หมายถึง[ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ