ตัวกรองผลการค้นหา
สันถาร
หมายถึงน. การปูลาด; ที่ปูลาด, พื้น. (ป.; ส. สํสฺตาร).
สันทนะ
หมายถึงน. รถ, รถศึก. (ป.; ส. สฺยนฺทน).
สันพร้ามอญ
หมายถึงดู กระดูกไก่ดำ.
เสียสันดาน
หมายถึง(ปาก) ก. เสียอุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด (ใช้เป็นคำตำหนิ) เช่น เด็กคนนี้เสียสันดาน ชอบลักขโมยของคนอื่น.
อคเนสัน
หมายถึง[อะคะ-] น. ชื่อฝีร้ายชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นที่กลางหลัง.
ตรีสันนิบาตผล
หมายถึงน. ผลแก้สันนิบาต ๓ อย่าง คือ ผลดีปลี รากกะเพรา รากพริกไทย.
แบ่งสันปันส่วน
หมายถึงก. แบ่งให้ตามสัดตามส่วนที่ควรจะได้.
ปสันนาการ
หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป.).
ผ้าสันถัต
หมายถึงน. ผ้าที่พระภิกษุรองนั่ง.
ผู้สืบสันดาน
หมายถึง(กฎ) น. ผู้สืบสาโลหิตโดยตรงลงมา ได้แก่ ลูก หลาน เหลน ลื่อ.
วสันต,วสันต-,วสันต์
หมายถึง[วะสันตะ-, วะสัน] น. ฤดูใบไม้ผลิในคำว่า ฤดูวสันต์, วสันตฤดู ก็ว่า. (ป., ส.).
วสันตดิลก
หมายถึง[วะสันตะดิหฺลก] น. ชื่อฉันท์อย่างหนึ่ง บาทหนึ่งมี ๑๔ คำ เช่น ช่อฟ้าก็เฟื้อยกลจะฟัด ดลฟากทิฆัมพร บราลีพิไลพิศบวร นภศูลสล้างลอย. (อิลราช). (ป., ส. วสนฺตติลก).