ค้นเจอ 57 รายการ

พงศธร

หมายถึง[-สะทอน] น. ผู้ดำรงวงศ์สกุล, ผู้สืบสกุล. (ส.).

พงศ์พันธุ์

หมายถึงน. พวกพ้องที่เนื่องมาแต่วงศ์. (ส.).

พงศาวลี

หมายถึง[-วะลี] น. แผนลำดับเครือญาติ. (ส.).

พินพง,พิ่นพั่ง

หมายถึง(โบ) ว. มากมาย.

แพง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. สงวน, หวง, เป็นที่รัก. ว. เป็นที่รัก.

โพง

หมายถึงก. ตัก, วิด, เช่น โพงน้ำ. น. ชงโลง; ภาชนะสำหรับตักนํ้าในบ่อลึก ๆ, ถ้ามีคันถ่วงเพื่อให้เบาแรงเวลาตักขึ้น คันนั้นเรียกว่า คันโพง; ผีชนิดหนึ่งกล่าวกันว่าชอบกินของสดคาว; เรียกแมวตัวผู้ขนาดใหญ่.

โพงพาง

หมายถึงน. เครื่องมือดักปลาชนิดหนึ่ง เป็นถุงตาข่ายรูปยาวรี ใช้ผูกกับเสาใหญ่ ๒ ต้นที่ปักขวางลำนํ้า สำหรับจับปลากุ้งทุกขนาด.

หัวชนกำแพง,หัวชนฝา

หมายถึง(สำ) ว. มีลักษณะที่สู้ไม่ยอมถอย.

กะพง

หมายถึงดู สมพง.

กำพง

หมายถึงน. ท่านํ้า, ตำบล, เช่น มีทงงสมรรถพนจร รม่งงมรกำพงไพร. (ม. คำหลวง มหาพน). (ข. กํพง ว่า ท่านํ้า; มลายู กัมพง ว่า ตำบล).

กำแพง

หมายถึงน. เครื่องกั้น เครื่องล้อม ที่ก่อด้วยอิฐ ดิน หรือ หิน เป็นต้น. (ข. กํแพง).

กำแพงแก้ว

หมายถึงน. กำแพงเตี้ย ๆ ที่ทำล้อมโบสถ์ วิหาร หรือเจดีย์ เป็นต้น เพื่อให้ดูงาม.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ