ตัวกรองผลการค้นหา
วักกะ
หมายถึงว. คด, ไม่ตรง, โกง, งอ. (ป.; ส. วกฺร).
ศอกกำ,ศอกกำมา,ศอกตูม
หมายถึงน. ระยะตั้งแต่ข้อศอกจนสุดกำมือ โบราณใช้เป็นหน่วยวัดระยะ เช่น ๔ ศอกกับศอกกำมาหนึ่ง.
สลากกินรวบ
หมายถึงน. สลากชนิดที่จำหน่ายแก่ผู้ถือเพื่อรับสิ่งของเป็นรางวัลในการเสี่ยงโชคโดยผู้จำหน่ายรวบเงินค่าสลากไว้ทั้งหมด.
สักกะ,สักกะ,สักยะ
หมายถึงน. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์, ศากยะ ก็ว่า. (ป.; ส. ศากฺย). (ดู ศากย-, ศากยะ).
สากกะเบือ
หมายถึงน. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.
หนักกบาล,หนักกบาลหัว
หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะแก่คาบ้าน ก็ไม่หนักกบาลหัวใคร. (เพลงพื้นบ้าน), หนักกะลาหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.
หัวนกกระจอก
หมายถึงน. กลอุปกรณ์ชนิดหนึ่งสวมอยู่ตรงกลางจานจ่ายไฟ ทำหน้าที่หมุนจ่ายกระแสไฟแรงสูงให้เข้าสู่หัวเทียนเพื่อให้เกิดประกายไฟฟ้าที่เขี้ยวหัวเทียน.
หางนกกะลิง
หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในสกุล Capparis วงศ์ Capparidaceae คือ ไม้เถาชนิด C. sepiaria L. หนามโค้งลง, C. pyrifolia Lam. หนามเหยียดตรง และไม้พุ่มชนิด C. radula Gagnep หนามโค้ง.
ออกกำลัง
หมายถึงก. ใช้กำลัง; บริหารร่างกายเพื่อให้แข็งแรง.
อาโลกกสิณ
หมายถึง[-โลกะกะสิน] น. การเจริญสมถกรรมฐานโดยตั้งใจเพ่งแสงสว่างเป็นอารมณ์. (ป.).
อุกกา
หมายถึง[อุก-] น. คบเพลิง. (ป.; ส. อุลฺกา).
อุกกาบาต
หมายถึงน. ผีพุ่งไต้, อุกลาบาต ก็เรียก. (ป. อุกฺกาปาต; ส. อุลฺกาปาต).