ค้นเจอ 174 รายการ

พิธีแตก

หมายถึง(ปาก) ว. เสียเรื่อง, ล้มเหลว.

ประดาตาย

หมายถึงว. แทบตาย ในความว่า แทบล้มประดาตาย.

ตะโก

หมายถึงน. เสือ เช่น ทับตะโก ว่า ถิ่นของเสือ. (กะเหรี่ยง).

ประคนธรรพ,ประคนธรรพ์

หมายถึง[ปฺระคนทับ, ปฺระคนทัน] ดู ประโคนธรรพ, ประโคนธรรพ์.

ไม้แม่กำพอง

หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.

ทรรปณ์,ทรรปณะ

หมายถึง[ทับ, ทับปะนะ] (แบบ) น. แว่นส่องหน้า, ทัปนะ ก็ใช้. (ส. ทรฺปณ; ป. ทปฺปน).

ตกสนับ

หมายถึงก. อาการที่หญ้าโทรมทับหญ้าที่ขึ้นใหม่อีก.

หกล้ม

หมายถึงก. ล้มลง, ทรุดตัวลงเพราะเสียการทรงตัว.

ก้นอ้อย

หมายถึงน. เนื้อก้น ๒ ข้างตรงที่นั่งทับ.

คะมำ

หมายถึงก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.

ค้ำ

หมายถึงก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.

โค่น

หมายถึงก. ล้มหรือทำให้ล้มลง เช่น ต้นไม้โค่น โค่นต้นไม้, ทลายลง เช่น ยอดปรางค์โค่น, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้หมดไปหรือสิ้นไป เช่น โค่นอำนาจ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ