ตัวกรองผลการค้นหา
ลำมาบ
หมายถึงน. พื้นที่ลุ่มกว้างใหญ่ซึ่งมีทางนํ้าไหลอยู่ข้างล่าง.
ลำเวียง
หมายถึงน. ค่ายระเนียด, คูเมือง.
ลำแสง
หมายถึงน. แสงที่พุ่งออกไปเป็นลำ.
ลำไส้เล็ก
หมายถึงน. ลำไส้ที่ส่วนต้นต่อกับกระเพาะอาหารส่วนปลายต่อกับลำไส้ใหญ่ โดยธรรมดามีขนาดเล็กกว่าลำไส้ใหญ่ มีหน้าที่ย่อยและดูดซึมอาหาร.
ลำเอียก
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coix aquatica Roxb. ในวงศ์ Gramineae คล้ายอ้อ ขึ้นในแม่นํ้า.
ลำโอง
หมายถึงน. สัตว์ชนิดหนึ่งในจำพวกกวาง. (พจน. ๒๔๙๓).
ลำ
หมายถึงน. ตัวของคน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ไม่นับส่วนที่เป็นแขนขาหรือกิ่งก้าน เช่น ลำตัว ลำต้น, เรียกสิ่งที่ยาวกลมหรือมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลำแขน ลำคอ ลำอ้อย ลำนํ้า, ลักษณนามเรียกสิ่งเช่นนั้นหรือเรือ เช่น ไม้ไผ่ลำหนึ่ง อ้อย ๒ ลำ เรือ ๓ ลำ; ชั้นเชิง เช่น หักลำ.
ลำเข็ญ
หมายถึงว. ลำบาก, ยากแค้น. (ปรัดเล).
ลำงาด
หมายถึงน. เย็น, เวลาเย็น, ใช้ว่า ละงาด ลางาด หรือ ล้างาด ก็มี. (ข. ลงาจ).
ลำดวน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Melodorum fruticosum Lour. ในวงศ์ Annonaceae ดอกคล้ายดอกนมแมวแต่กลีบหนาแข็ง กลิ่นหอม.
ลำปำ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลากระแห. (ดู กระแห, กระแหทอง).
ลำพอง
หมายถึงว. ฮึกห้าว, แสดงอาการหยิ่งยโส, เช่น ทำลำพอง ใจลำพอง.