ตัวกรองผลการค้นหา
บุษปราค
หมายถึง[บุดสะปะราก] น. บุษย์นํ้าทอง.
เทพบุตร
หมายถึง[เทบพะบุด] น. เทวดาผู้ชาย. (ส.).
บุณมี
หมายถึง[บุนนะมี] น. วันเพ็ญ. (ป. ปุณฺณมี; ส. ปูรฺณมี).
บุษราคัม
หมายถึง[บุดสะราคำ] น. พลอยสีเหลือง.
กันดอง
หมายถึง(โบ) น. ถ่องแถว เช่น เทเพนทรพฤกษนุกันดอง. (กล่อมช้างของเก่า).
กระตุ่น
หมายถึงน. ตัวตุ่น เช่น กระต่ายเต้นกระตุ่นขุด. (บุณโณวาท).
บุญเขต
หมายถึง[บุนยะ-] น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).
บุษบ,บุษบ-
หมายถึง[บุดสะบะ-] น. ดอกไม้. (ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).
ปุปผะ
หมายถึง[ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. (ป.; ส. บุษฺป).
กระโหม
หมายถึง[-โหมฺ] (กลอน) ก. โหม เช่น ศัพท์ส้าวกระโหมโครม. (บุณโณวาท).
บุริมทิศ
หมายถึง[บุริมมะทิด] น. ทิศตะวันออก. (ป. ปุริมทิส).
กะเผ่น
หมายถึง(กลอน) ว. เผ่น, ลอย, เช่น ชมบรรพตเสลาสูงกะเผ่น. (พงศ. เหนือ).