ตัวกรองผลการค้นหา
บุรณะ
หมายถึง[บุระ-] ก. บูรณะ, ซ่อมแซมทำให้กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น บุรณะวัด. (ส. ปูรณ).
ชิรณัคคิ
หมายถึง[ชิระนักคิ] น. ไฟธาตุที่ทำอาหารให้ย่อย, ชีรณัคคิ ก็ว่า. (ส. ชีรณ + ป. อคฺคิ).
ถ่อมไส้
หมายถึง(วรรณ) ก. กินอาหารน้อย ๆ เช่น อาหารถือถ่อมไส้ รัดบรัศไว้ด้วยผ้า. (ม. คำหลวง).
สดับปกรณ์
หมายถึง[สะดับปะกอน] ก. บังสุกุล (ใช้แก่ศพเจ้านาย). น. พิธีสวดมาติกาบังสุกุลเนื่องด้วยศพ ปัจจุบันใช้เฉพาะเจ้านาย. (ป. สตฺตปฺปกรณ; ส. สปฺตปฺรกรณ หมายถึง พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์).
มัชฌิม,มัชฌิม-
หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-, มัดชิม-] ว. ปานกลาง. (ป. มชฺฌิม).
วัชระ
หมายถึง[วัดชะระ-] น. ดู วชิระ. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
มัชฌิมประเทศ
หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิม-] น. ประเทศอินเดีย, ตามแบบหมายถึงอินเดียตอนกลาง.
วัชร-
สมสอง
หมายถึง(วรรณ) ก. อยู่เป็นคู่ผัวเมีย, เขียนเป็น สํสอง ก็มี เช่น ยงงขวบคืนสํสอง เศกไท้. (กำสรวล).
พชระ
หมายถึง[พดชะระ] (กลอน) น. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
วัชร
ตัวละคร
หมายถึง(วรรณ) น. ผู้มีบทบาทในวรรณกรรมประเภทละคร นวนิยาย เรื่องสั้น และเรื่องแต่งประเภทต่าง ๆ.