ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 68 รายการ

ภูมิอากาศ

หมายถึงน. อากาศประจำถิ่น, ลักษณะอากาศเฉลี่ยของภูมิภาคแห่งใดแห่งหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งซึ่งอาจเป็นเดือน เป็นปีหรือเป็นศตวรรษก็ได้.
 พจนานุกรมไทย

ภูมี

หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน.
 พจนานุกรมไทย

มัชฌิมภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. ภูมิหรือชั้นของคนชั้นกลาง, ในคณะสงฆ์หมายถึงภิกษุที่มีพรรษาตั้งแต่ ๕ ถึง ๙, ภิกษุจัดเป็น ๓ ชั้น ชั้นต้น คือ นวกภูมิ (ชั้นใหม่) มีพรรษาตํ่ากว่า ๕, ชั้นกลาง คือ มัชฌิมภูมิ, และชั้นสูง คือ เถรภูมิ (ชั้นพระเถระ) มีพรรษาตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

มาตุภูมิ

หมายถึงน. บ้านเกิดเมืองนอน.
 พจนานุกรมไทย

ไว้ภูมิ

หมายถึงก. ทำท่าเสมือนว่าเป็นผู้มีความรู้สูง.
 พจนานุกรมไทย

ส่วนภูมิภาค

หมายถึงน. ส่วนหัวเมือง.
 พจนานุกรมไทย

เสียภูมิ

หมายถึงก. ถูกลบฐานะ, เสียฐานะท่าที, เช่น เป็นถึงนักมวยชั้นครู มาแพ้นักมวยหัดใหม่ เสียภูมิหมด ปัญหาง่าย ๆ ที่นักเรียนถาม ครูตอบไม่ได้ เสียภูมิหมด.
 พจนานุกรมไทย

อบายภูมิ

หมายถึง[อะบายยะพูม] น. ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรตวิสัย อสุรกายภูมิ และกำเนิดดิรัจฉาน. (ป., ส. อปาย).
 พจนานุกรมไทย

ชัยภูมิ

หมายถึง[ไชยะพูม] น. ทำเลที่เหมาะ. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

นวกภูมิ

หมายถึง[นะวะกะพูม] น. ขั้นหรือชั้นแห่งผู้ใหม่, ในคณะสงฆ์หมายถึงภิกษุที่มีพรรษาต่ำกว่า ๕, ภิกษุจัดเป็น ๓ ชั้น ชั้นต้น คือ นวกภูมิ (ชั้นใหม่), ชั้นกลาง คือ มัชฌิมภูมิ มีพรรษาตั้งแต่ ๕ ถึง ๙, และ ชั้นสูง คือ เถรภูมิ (ชั้นพระเถระ) มีพรรษาตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ-

หมายถึง[พูม, พูมิ-, พูมมิ-] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.
 พจนานุกรมไทย

ภูมิใจ

หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด