ค้นเจอ 81 รายการ

พรำ,พรำ ๆ

หมายถึง[พฺรำ] ก. ตกน้อย ๆ เรื่อยไป (ใช้แก่ฝน) ในคำว่า ฝนพรำ. ว. อาการที่ฝนตกน้อย ๆ เรื่อยไป ใช้ว่า ฝนตกพรำ ฝนตกพรำ ๆ.

ไพรำ

หมายถึงน. มณีอันมีค่า. (ทมิฬ ไพลำ ว่า เพชร).

รำเขนง

หมายถึง[-ขะเหฺนง] น. พิธีพราหมณ์มีการถือเขนงนํ้ามนตร์รำถวายพระอิศวรแล้วประนํ้ามนตร์.

รำคาญ

หมายถึงก. ระคายเคือง เช่น รำคาญหู รำคาญตา รำคาญเนื้อ รำคาญตัว; เบื่อ เช่น ทำสวนครัวแก้รำคาญ; ทำให้เดือดร้อน, เบื่อหน่าย, เช่น เสียงทะเลาะกันทำให้รำคาญ.

รำจวน

หมายถึงก. รัญจวน.

รำซุย

หมายถึงน. ท่าละครท่าหนึ่ง.

รำบาญ

หมายถึงก. รบศึก, รบ. (แผลงมาจาก ราญ).

รำพาย

หมายถึงก. พัด, กระพือ.

รำพึง

หมายถึงก. คิดถึง, คิดคำนึงอยู่ในใจ, เช่น เขารำพึงถึงความหลังด้วยความเศร้าใจ. น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้ง ๒ ประสานยกขึ้นประทับที่พระอุระ พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย เป็นกิริยารำพึง.

รำมะนาด

หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดตามรากฟัน ทำให้เหงือกบวมเป็นหนอง.

เสภารำ

หมายถึงน. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.

ปรัมปรา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ปรำปรา, ปะรำปะรา เป็นคำที่เขียนผิด ❌

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ