ตัวกรองผลการค้นหา
ยักหยาว
หมายถึงก. ยั่วเย้าให้โกรธ.
กุมภัณฑยักษ์
หมายถึงน. ลมกุมารอย่างหนึ่งมีอาการคล้ายบาดทะยัก ผู้ที่เป็นลมนี้ตาจะช้อนสูง หน้าเขียว มือกำ เท้างอ หลังแอ่น กัดฟัน. (แพทย์).
ขยักขย่อน
หมายถึง[-ขะหฺย่อน] ก. ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่ให้เสร็จในรวดเดียว.
ขยักขย้อน
หมายถึง[-ขะย่อน] ก. มีอาการพะอืดพะอมจวนจะอาเจียน.
ยักคอ
หมายถึงก. เอียงคอไปในทางตรงกันข้ามกับยักเอว เป็นท่าประกอบการรำไทยอย่างหนึ่ง.
ยักเพรีย
หมายถึงดู ครอบจักรวาล ๕.
ยักยี่ยักยัน
หมายถึงว. ขะยิก ๆ, เขยก ๆ, ทำท่าขยับบ่อย ๆ.
ยักษ์
หมายถึงน. อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จำแลงตัวได้, บางทีใช้ปะปนกับคำว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี; เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี ๔ ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตะภิสชะ ก็เรียก. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะหรืออาการอย่างยักษ์ เช่น ใจยักษ์ หน้ายักษ์, มีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษในพวก เช่น ปลาหมึกยักษ์. (ส. ยกฺษ ว่า อมนุษย์พวกหนึ่ง บริวารท้าวเวสวัณ; ป. ยกฺข).
ยักษา
หมายถึง(กลอน) น. ยักษ์. (ส.).
ยึกยัก
หมายถึงก. ขยุกขยิก, ยักไปยักมา, เช่น นั่งทำตัวยึกยัก. ว. อาการที่ลังเลไม่กล้าตัดสินใจ, กระยึกกระยัก ก็ว่า.
ใส่หน้ายักษ์
หมายถึง(สำ) ก. ทำหน้าถมึงทึงแสดงอาการเกรี้ยวกราด ดุดัน, ตีหน้ายักษ์ ก็ว่า.
หยักรั้ง
หมายถึงว. อาการนุ่งผ้าถุงหรือผ้าโสร่งรั้งผ้าทางด้านข้างมาเหน็บเอวทั้ง ๒ ข้างให้ชายผ้าร่นสูงขึ้น.