ค้นเจอ 104 รายการ

เปล่า ๆ ปลี้ ๆ

หมายถึงว. ไม่มีหลักฐาน เช่น มาโทษกันเปล่า ๆ ปลี้ ๆ.

ตระโมจ

หมายถึง[ตฺระโหฺมด] ว. ว้าเหว่, เปลี่ยวใจ, โดดเดี่ยว. (ข. สฺรโมจ).

มากขี้ควายหลายขี้ช้าง

หมายถึง(สำ) ว. มากมายเสียเปล่า ใช้ประโยชน์ไม่ได้.

ล่ง

หมายถึง(กลอน) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.

โมฆ,โมฆ-,โมฆะ

หมายถึง[โมคะ-] ว. เปล่า, ว่าง; ไม่มีประโยชน์, ไม่มีผล, เช่น สัญญาเป็นโมฆะ; (กฎ) เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย. (ป., ส.).

เสียปาก

หมายถึงก. พูดออกไปเปล่าประโยชน์ เช่น เด็กดื้ออย่างนี้เตือนไปก็เสียปากเปล่า ๆ; ไม่คู่ควรที่จะกิน เช่น ของอย่างนี้ฉันไม่กินให้เสียปาก.

ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.

กะดอก ๆ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.

รึกต์

หมายถึงว. ว่าง, เปล่า. (ส. ริกฺต; ป. ริตฺต).

เถลิง

หมายถึง[ถะเหฺลิง] ก. ขึ้น เช่น เถลิงราชย์ เถลิงอำนาจ. ว. ขึ้นหนุ่ม, ขึ้นเปลี่ยว, เช่น วัวเถลิง.

สู

หมายถึง(วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. (ตะเลงพ่าย).

ว้าเหว่

หมายถึงว. รู้สึกอ้างว้าง, เปลี่ยวใจ, เช่น ไปต่างถิ่น พอเย็นลงก็รู้สึกว้าเหว่ คิดถึงบ้าน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ