ตัวกรองผลการค้นหา
ล้าสมัย
หมายถึงว. ไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำลังนิยมกัน เช่น เขาเป็นคนล้าสมัย.
ขวัญใจ
หมายถึงน. ยอดกำลังใจ. ว. เป็นที่นิยมรักใคร่.
หัวโบราณ
หมายถึงว. นิยมตามแบบเก่าแก่, (ปาก) ครึมาก, ล้าสมัย.
วิจิตรศิลป์
หมายถึง[-จิดตฺระสิน, -จิดสิน] น. ศิลปะที่มุ่งแสดงในด้านคุณภาพของความงามมากกว่าประโยชน์ใช้สอย.
เจิม
หมายถึงน. คิ้ว. (อนันตวิภาค). (ข. จิญฺเจิม ว่า คิ้ว).
จินต์
หมายถึง[จินตะ-] ก. คิด. (ป., ส.).
ประทุษฏจิต,ประทุษฐจิต
หมายถึง[ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.
จิตร,จิตร,จิตร-,จิตร-
หมายถึง[จิด, จิดตฺระ-] น. การวาดเขียน, การระบายสี, ลวดลาย. ว. งดงาม, สดใส, ที่เขียนงดงาม. (ป., ส.).
พูดดีเป็นศรีแก่ปาก
หมายถึง(สำ) น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ.
แซ่ซ้อง
หมายถึงก. เปล่งเสียงแสดงความนิยมยินดีหรือสรรเสริญกันทั่วไป.
ร้องสด
หมายถึงก. ร้องโดยไม่มีดนตรีรับ, ร้องโดยคิดกลอนด้นหรือกลอนสด, ร้องออกอากาศทันที.
ปิหกะ
หมายถึง[-หะกะ] น. ม้าม. (โบราณนิยมแปลว่า ไต).