ผลการค้นหา

เสกเป่า* *เสกเป่า *เสกเป่า*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 111 รายการ

มนต์,มนตร์

หมายถึงน. คำศักดิ์สิทธิ์, คำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. (ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).
 พจนานุกรมไทย

มหาละลวย

หมายถึงน. ชื่อมนตร์สำหรับเป่าให้คนหลงรัก.
 พจนานุกรมไทย

สุษิระ

หมายถึงน. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่า มีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

ดุริย,ดุริย-,ดุริยะ

หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย).
 พจนานุกรมไทย

จมูกวัว

หมายถึงน. ท่อที่ต่อจากสูบไปเป่าเปลวไฟไปท่วมเบ้า.
 พจนานุกรมไทย

ฉมัง

หมายถึง[ฉะหฺมัง] ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง.
 พจนานุกรมไทย

นัด

หมายถึงก. เป่าหรือสูดให้วัตถุที่เป็นผงอย่างยานัตถุ์เข้าในจมูก เช่น นัดยานัตถุ์.
 พจนานุกรมไทย

เป่าแล่น

หมายถึงก. เอาหลอดเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะเช่นทอง นาก เงิน ให้ติดกัน. น. หลอดเป่าไฟสำหรับเชื่อมโลหะให้ติดกัน.
 พจนานุกรมไทย

แตรฟันฟาร์

หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าในเวลาเริ่มพิธีในการแข่งขันกีฬาเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ดุริยางค,ดุริยางค-,ดุริยางค์

หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).
 พจนานุกรมไทย

สลาเหิน

หมายถึงน. หมากที่ถือกันว่าเมื่อเสกแล้วเป็นตัวแมลงภู่ ทำให้ผู้กินแล้วลุ่มหลงรัก.
 พจนานุกรมไทย

แล่น

หมายถึงน. หลอดสำหรับเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะเช่นทอง นาก เงินให้ติดกัน, เรียกกิริยาที่ใช้หลอดเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะดังกล่าวว่า เป่าแล่น.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด