ตัวกรองผลการค้นหา
ไข่ลม
หมายถึงน. ไข่ที่ไม่มีเชื้อตัวผู้ผสม.
ไข่ขาง
หมายถึงน. ไข่แมลงวัน. (ดู ขาง).
ไข่ตายโคม
หมายถึงน. ไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟัก.
ไข่หิน
หมายถึงน. ไข่ที่แข็งคล้ายหิน.
ไข่เค็ม
หมายถึงน. ไข่ที่ดองนํ้าเกลือ, ไข่ที่พอกด้วยขี้เถ้าหรือแกลบผสมเกลือ มักทำจากไข่เป็ด มีรสเค็ม, ไข่พอก ก็เรียก.
เกลียดตัวกินไข่
หมายถึง(สำ) ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง ว่า เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.
อัณฑชะ
หมายถึงน. “เกิดแต่ไข่” หมายถึง สัตว์ที่เกิดจากไข่ เช่น ไก่ นก เต่า. (ป., ส.).
วางไข่
หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).
ไข่เยี่ยวม้า
หมายถึงน. ไข่แช่นํ้าด่าง, ไข่สำเภา ก็เรียก.
อัณฑาการ
หมายถึงว. รูปไข่, กลมรี. (ส.).
ไข่ตุ๋น
หมายถึงน. ไข่ที่ตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากันแล้วนึ่ง.
ไข่ขวัญ
หมายถึงน. ไข่ปอกที่เสียบไม้ปักไว้บนยอดบายศรี, ไข่ข้าว ก็เรียก. (ดู ขวัญ); ไข่งูที่อยู่บนยอดกลางกองไข่, ไข่ลูกยอด ก็เรียก.