ตัวกรองผลการค้นหา
จีวรทานสมัย
หมายถึง(แบบ) น. สมัยถวายจีวรในจีวรกาล. (ป.).
พ่อขุน
หมายถึง(โบ) น. กษัตริย์ผู้เป็นใหญ่ในสมัยสุโขทัย.
สะดวก
หมายถึงว. คล่อง, ไม่ติดขัด, เช่น ทางสะดวก การเดินทางสมัยนี้สะดวกกว่าสมัยก่อน, มักใช้เข้าคู่กับคำ สบาย เป็น สะดวกสบาย.
ปิหกะ
หมายถึง[-หะกะ] น. ม้าม. (โบราณนิยมแปลว่า ไต).
จารีตประเพณี
หมายถึงน. ประเพณีที่นิยมและประพฤติกันสืบมา ถ้าฝ่าฝืนถือว่าเป็นผิดเป็นชั่ว.
หัวใน
หมายถึงว. ที่มีความคิดแบบไทย, ที่นิยมของที่ผลิตภายในประเทศ.
อนุรักษนิยม
หมายถึง[อะนุรักสะนิยม, อะนุรักนิยม] น. อุดมคติทางการเมือง การเศรษฐกิจ เป็นต้น ที่มีแนวโน้มไปในทางต้านทานการเปลี่ยนแปลง โดยยึดถือสนับสนุนระเบียบที่ตั้งมั่นอยู่แล้ว.
แม่ศรี
หมายถึงน. ชื่อการละเล่นสมัยโบราณอย่างหนึ่ง โดยเชิญผีแม่ศรีมาเข้าทรงหญิงสาว หญิงสาวที่ถูกผีเข้าทรงจะรำได้อย่างสวยงาม นิยมเล่นในเทศกาลสงกรานต์.
ฝ่ายซ้าย
หมายถึง(การเมือง) น. กลุ่มที่มีอุดมคติทางการเมืองการเศรษฐกิจเป็นต้น นิยมการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและรุนแรง, โดยทั่วไปใช้หมายถึงกลุ่มที่นิยมลัทธิสังคมนิยมและคอมมิวนิสต์.
ลงหญ้าช้าง
หมายถึงน. การลงโทษในสมัยก่อน คือ เอาตัวไปเป็นคนเลี้ยงช้าง.
สรเลข
หมายถึง[สอระ-] น. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองในสมัยโบราณ.
ใจแตก
หมายถึงว. ประพฤติไปตามที่ตนนิยมในทางที่ผิดหรือนอกโอวาทจนเคยตัว.