ผลการค้นหา

โง่* *โง่ *โง่*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 53 รายการ

เสียรู้

หมายถึงก. แพ้เพราะโง่กว่าเขาหรือไม่ทันชั้นเชิงเขา.
 พจนานุกรมไทย

ขยายขี้เท่อ

หมายถึง(ปาก) ก. แสดงให้เห็นความโง่เขลา.
 พจนานุกรมไทย

โง่ง ๆ,โง่งเง่ง

หมายถึงว. โย่ง ๆ, อาการเดินก้าวยาว ๆ ของคนผอมสูง.
 พจนานุกรมไทย

บ้องตื้น

หมายถึงว. มีความคิดอย่างโง่ ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ย้อนคำ

หมายถึงก. ว่าสวนตอบตามคำที่เขาว่ามา เช่น ฝ่ายหนึ่งพูดว่า เธอโง่จริง อีกฝ่ายหนึ่งก็ย้อนคำว่า แล้วเธอไม่โง่หรือ.
 พจนานุกรมไทย

ขี้เท่อ

หมายถึงว. ไม่คม, ไม่ฉลาด, เซ่อ. น. ความโง่ เช่น ขยายขี้เท่อ.
 พจนานุกรมไทย

โมมูห์,โมมูหะ

หมายถึงว. หลงใหล, โง่เขลา. (ป.; ส. โมมุฆ).
 พจนานุกรมไทย

สีซอให้ควายฟัง

หมายถึง(สำ) ก. สั่งสอนแนะนำคนโง่มักไม่ได้ผล เสียเวลาเปล่า.
 พจนานุกรมไทย

โมห,โมห-,โมหะ

หมายถึง[-หะ-] น. ความหลง, ความเขลา, ความโง่, ที่ใช้ว่า โม่ห์ หรือ เมาห์ ก็มี. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

หัวทึบ

หมายถึงว. โง่มาก เช่น เด็กคนนี้หัวทึบ สอนอย่างไร ๆ ก็ไม่เข้าใจ.
 พจนานุกรมไทย

ซานซม

หมายถึงก. กระเสือกกระสนไปอย่างสิ้นท่าหรือสิ้นคิด, ซาน หรือ ซมซาน ก็ว่า. ว. งมงาย, ไม่รู้อะไร, เช่น โง่ซานซม, ซมซาน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ดักดาน

หมายถึงว. คงสภาพอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน (มักใช้ในเรื่องที่ไม่เจริญก้าวหน้า) เช่น เป็นเสมียนอยู่ดักดาน โง่ดักดาน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด