ผลการค้นหา

เลี้ยงไข้* *เลี้ยงไข้ *เลี้ยงไข้*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 372 รายการ

เลี้ยงชีพ

หมายถึงก. เลี้ยงตัว, ทำมาหากินเพื่อให้ชีวิตดำรงอยู่ได้, เลี้ยงอาตมา ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงตัว

หมายถึงก. ทำมาหากินเพื่อให้ชีวิตดำรงอยู่ได้, เลี้ยงชีพ หรือ เลี้ยงอาตมา ก็ว่า, ดำเนินงานพอให้กิจการดำรงอยู่ได้ เช่น กิจการพอเลี้ยงตัวได้; อาการที่ประคองตัวให้ทรงอยู่บนสิ่งที่ล่อแหลมต่อการพลั้งพลาดหรือบางทีอาจเป็นอันตราย เช่น เลี้ยงตัวบนเส้นลวด.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงผอก

หมายถึงก. นำข้าวไปให้ชาวนากินในเวลาทำนา.
 พจนานุกรมไทย

ระดูทับไข้

หมายถึงน. การมีระดูออกมาระหว่างเป็นไข้.
 พจนานุกรมไทย

ชวร,ชวระ

หมายถึง[ชวน, ชะวะระ] (แบบ) น. ไข้, ความไข้. ก. เป็นไข้, ป่วย. (ส.; ป. ชร).
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงไม่เสียข้าวสุก,เลี้ยงไม่เสียหลาย

หมายถึงก. เลี้ยงแล้วยังใช้ประโยชน์ได้บ้าง.
 พจนานุกรมไทย

ตะครั่นตะครอ

หมายถึงว. อาการครั่นเนื้อครั่นตัวสะบัดร้อนสะบัดหนาวเวลาเริ่มจะเป็นไข้หรือคล้ายจะเป็นไข้.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงไม่เชื่อง

หมายถึงก. อาการของสัตว์บางชนิดเช่นนกกระจอกแม้จะเอามาเลี้ยงอย่างไร ๆ ก็ไม่เชื่อง, โดยปริยายหมายความว่า เนรคุณ.
 พจนานุกรมไทย

ตีตนก่อนไข้

หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงไว้ดูเล่น

หมายถึงก. เลี้ยงไว้ก็ไม่เสียหายอะไร.
 พจนานุกรมไทย

รากสาด

หมายถึงน. กลุ่มโรคที่มีอาการไข้สูงนานเป็นสัปดาห์ มีผื่นขึ้น แบ่งเป็น ๒ ชนิด คือ ไข้รากสาดน้อย และไข้รากสาดใหญ่.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงเสียข้าวสุก

หมายถึงก. เลี้ยงแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด