ค้นเจอ 104 รายการ

หลังฉัตร

หมายถึงน. ส่วนที่เป็นพื้นราบรอบปุ่มฆ้อง, ชานฉัตร ก็ว่า.

หัวตะโหงก

หมายถึง[-โหฺงก] น. สิ่งที่นูนโหนกขึ้นมาจากพื้นราบ เช่น หัวตะโหงกตอไม้.

เตียน

หมายถึงว. เรียบราบ เช่น ดายหญ้าให้เตียน, หมดไป เช่น ถูกกวาดเสียเตียน, ไม่รก.

แต๊ดแต๋

หมายถึงว. มีลักษณะแบนราบเพราะถูกกดถูกเหยียบเป็นต้น ในคำว่า แบนแต๊ดแต๋, แป๊ดแป๋ ก็ว่า.

แป๊ดแป๋

หมายถึงว. มีลักษณะแบนราบเพราะถูกกดถูกเหยียบเป็นต้น ในคำ แบนแป๊ดแป๋, แต๊ดแต๋ ก็ว่า.

เบญจางคประดิษฐ์

หมายถึงน. การกราบโดยให้อวัยวะทั้ง ๕ คือ เข่าทั้ง ๒ มือทั้ง ๒ และหน้าผาก จดลงกับพื้น.

ราพณาสูร

หมายถึง[ราบพะนาสูน] (กลอน) น. ยักษ์. (ส. ราวณ + อสุร).

เว้า

หมายถึงว. มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งหรือบุ๋มเข้าไป เช่น เสื้อแขนเว้า.

ผมลานบิน

หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่ตัดข้างล่างสั้นเกรียน ข้างบนราบเสมอกัน.

ภาพเสมือน

หมายถึง(แสง) น. ภาพที่เกิดจากกระจกนูน กระจกเงาพื้นราบ หรือเลนส์เว้า ลักษณะเป็นภาพหัวตั้ง ใช้จอรับไม่ได้.

บาทภัฏ

หมายถึง[บาดทะพัด] น. ทหารเดินเท้า, ทหารราบ. (ส. ปาทภฏ).

ราพณาสูร

หมายถึง[ราบพะนาสูน] (ปาก) ว. สูญเรียบ, สูญเสียจนหมดเกลี้ยง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ