ผลการค้นหา

รัด* *รัด *รัด*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 131 รายการ

รัดประคด

หมายถึงน. ผ้าที่ใช้รัดอกหรือสายที่ถักด้วยด้ายเป็นต้นสำหรับรัดเอวของภิกษุสามเณร, เรียกสั้น ๆ ว่า ประคด, ถ้าใช้รัดอก เรียกว่า ประคดอก, ถ้าใช้รัดเอว เรียกว่า ประคดเอว.
 พจนานุกรมไทย

ทองปลายแขน

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.
 พจนานุกรมไทย

ประพัด

หมายถึงน. กระพัด, สายรัดกูบบนหลังช้าง.
 พจนานุกรมไทย

ศลิษา

หมายถึง[สะลิ-] น. การกอดรัด. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

เคล้าคลึง

หมายถึงก. ลูบคลำ, ทั้งเคล้าทั้งคลึง, ลูบคลำกอดรัด.
 พจนานุกรมไทย

รัฐประศาสน์

หมายถึง[รัดถะปฺระสาด] น. การปกครองบ้านเมือง.
 พจนานุกรมไทย

เสื้อกระบอก

หมายถึงน. เสื้อชนิดหนึ่งในสมัยรัชกาลที่ ๔ แขนยาว ช่วงตัวสั้นเสมอบั้นเอว แขนรัด ตัวรัด คอสูง.
 พจนานุกรมไทย

รศนา

หมายถึง[ระสะนา] น. สายรัดเอว. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

สายรัดทึบ

หมายถึงน. สายรัดท้องม้าเพื่อยึดอานให้แน่น.
 พจนานุกรมไทย

ทองต้นแขน

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, พาหุรัด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ทุรัถยา

หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).
 พจนานุกรมไทย

ศรัถนะ

หมายถึง[สะรัดถะนะ] น. การปล่อย, การหย่อน. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด